Самая нежная - Евгений Рай

Снова рассвет не изменит маршрут, а

Время, как снег, тает с каждой минутой.

Сквозь расстояния, друг-другу послания

Летят в sms.

И с каждым днем, я все ближе как буд-то.

К девочке той, с кем тепло и уютно.

К той, чьи глаза никогда не забуду,

Не там и не там и не здесь!

Знаю, виноват, пути не избежны

И увы, печалью повержены,

Разделяя дни и ночи снежные,

Вместе все реже мы.

И пусть говорят, что все люди грешные

И нельзя жить только надеждами,

Но для меня, ты будешь по-прежнему,

Самою нежною!

Вновь по шоссе, я лечу, словно птица,

К девочке той, что ночами мне снится,

К той, что позволила сильно влюбиться,

Забыв обо всем.

В прошлом давно, мир не детских амбиций,

Лечу все быстрее, нарушая границы,

К той, что поможет мне остепениться,

Вернет покой и сон!

Тағы да таң атқанда бағыт өзгермейді, бірақ

Уақыт қар сияқты минут сайын ериді.

Қашықтық арқылы бір-біріне хабарламалар

Олар смспен ұшады.

Ал мен күн сайын жақындап келемін.

Жылы және жайлы болатын қызға.

Көзін ұмытпайтын адамға,

Онда емес, ол жерде және мұнда емес!

Мен кінәлі екенімді білемін, жолдар сөзсіз

Өкінішке орай, өкінішті,

Қарлы күн мен түнді бөліп,

Барған сайын біргеміз.

Және олар барлық адамдарды күнәһар деп айтсын

Сіз тек үмітпен өмір сүре алмайсыз,

Бірақ мен үшін сен бәрібір боласың

Ең нәзік!

Тағы да тас жолмен, Құстай ұшып келемін

Түнде армандайтын қызға

Маған қатты ғашық болуға мүмкіндік берген адамға,

Бәрін ұмыт.

Баяғыда әлем балалық амбиция емес,

Жылдамырақ ұшу, шекараларды бұзу

Тұруға көмектесетін адамға,

Тыныштық пен ұйқыны қайтарыңыз!