Wyrgthu - Wodensthrone

The dead are like an ocean stilled

Friend and foe alike in oblivion’s embrace

And still we cannot cast aside our arms and rest

Poisoned by the venom of belief

Cast flailing into the crucible of fate

By the negligence of dying gods

That like decrepit beasts, have thrown their bodies down

Their feral might relinquished, succumbing to decay

Where rivers once roared and churned their course

The shadows of the clouds are all that seem to move

A burnished glow of fires on the seared horizon

The flicker of embers around our feet

Ashes of meaning drift beyond our broken grasp

Fireflies against an endless wound of night

A wasteland of embittered ghosts

And the interment of our feeble hopes

Draw down the wrathful storm to cleanse this ruined world

And wash away man’s ignobility

Pray for atonement and the agonies to come

So that those who follow may find a better path

The storms I call to bear us

To the mercy of the void

Even in death

Our blood will nourish the bounty of your Spring

Өлгендер тыныққан мұхит сияқты

Дос пен дұшпан бірдей құшағында

Біз әлі де қолымызды тастап, демала алмаймыз

Сенім уымен уланған

Тағдырдың тигельіне құйыңыз

Өліп бара жатқан құдайлардың немқұрайлылығымен

Бұлар тозған хайуан сияқты денелерін жерге тастаған

Олардың жабайы ыдырауына  бағынып, бас тартуы мүмкін

Бір кездері өзендер шуылдап, өз бағытын бұрқырататын жерде

Бұлттардың көлеңкелері қозғалатын сияқты

Күңгірт көкжиекте оттың жарқырауы

Аяғымыздың айналасындағы шоқтардың жыпылықтауы

Мағынаның күлі біздің қолымыздан келмейді

Түннің бітпейтін жарасына қарсы оттылар

Қаһарлы елестер қала

Біздің әлсіз үміттеріміздің үзілуі

Осы қираған әлемді тазарту үшін қаһарлы дауылды сызыңыз

Және адамның арсыздығын жуыңыз

Өтелу және алдағы азаптар үшін дұға етіңіз

 Содан баратындар жақсы жол табу болсын

Дауылдар мен бізді көтерсін деп

Бослықтың мейіріміне 

Тіпті өлгенде

Біздің қан көктеміңіздің берекесін тағады