Aube - Vova

Posé sur un toit d’Paname

Et je guette l’aube depuis le parapet

J'évalue le poids d’mon âme

Hors du temps comme si je savais pas rapper

J’vis dans le noir comme une proie sans lumière

Le ventre vide devant croissant lunaire

KKK quand les croix s’allumèrent

J’revois l’histoire, ouais, mon gars ça m'énerve

Ah ouais…

Longue est la nuit, courte est la vie

Ah ouais…

J’pense à l’avenir que quand il arrive

J’m'éloigne de ceux qui te définissent au teint

J’deviens nostalgique de mes 17 ans

Et je vois les lumières de la ville s'éteindre

La liste de mes proches partis qui s'étend

Rayon d’soleil qui me sort de mes songes

Trop énervé

Juste un message

J’confonds nuit et jour

Ouais le jour me nuit

Tu m’as tendu ta joue… maintenant je m’ennuie

J’fais le tour de la Terre

J’fais le tour de la Terre

J’fais le tour de la Terre

Pour que l’aube ne s’arrête jamais

6 heures du mat' non on va pas s’taire

Même à deux de tens' on cause

À l’aube j’attrape le ghetto blaster comme le travailleur qui prend son poste

Et quand les défis deviennent joie

Je me sens comme sur la banquise: libre

Entre fin de nuit, début de jour

Je ne suis qu’un écrivain qui s’livre

Là c’est trop tôt faut pas m’demander l’heure

SDF assis sur deux matelas

On leur reproche juste de montrer leur vie

Lueur traverse cellule de Mandela

J’perds le réseau alors lance des signes

J’guette l’horizon, j’vois que l’aube se dessine

C’qu’on est habiles lorsque l’on se désire

Mais pourtant c’est sans mobile que l’on se décime

Vie n’est qu’série d'épisodes

Regarde le vide et puis saute

Le regard des autres est puissant

Tu veux devenir l'épicentre

T’es dans les rapides, ça va vite, tu joues les pilotes

C’est pas toujours nous, dans la vie, qui manipulons

Il t’faut les épaules pour atteindre l'épilogue

Et je l’emmènerai au pôle pour passer des nuits plus longues

J’fais le tour de la Terre

J’fais le tour de la Terre

J’fais le tour de la Terre

Pour que l’aube ne s’arrête jamais

Je ne sais plus quand c’est, je démarre à la seconde

J’veux plus me mettre en scène, j’veux que la menace tombe

Marcher dans le désert, les mains dans le veston

La nuit porte conseil, je lui pose des questions

J’cherche le sommeil quand il m’a déjà quitté

Comme le soleil, la lune m’a déjà guidé

Morphée m’regarde, me dit «Toi déjà qui t’es ?»

C’est normal, vue ma dette, j’me demande: l’ai-je acquitté?

L’heure où dans ma tête se battent trop d’idées

Mon cerveau rappelle un soldat au D Day

J’pense à ceux qui n’ont pas d’assiette c’tin-ma au p’tit déj'

Et à tous les Muslims en détresse au Tibet

Avant qu’le réveil sonne, la nuit j'écris mes sonnets

Lorsque le ciel est sombre, moi je quitte la maisonnée

J’ai gardé mon allure pour atteindre le sommet

Mais aujourd’hui, c’est la Lune qui attendra le soleil

J’fais le tour de la Terre

J’fais le tour de la Terre

J’fais le tour de la Terre

Pour que l’aube ne s’arrête jamais

Париждің төбесінде орналасқан

Ал мен таңның атуын парапеттен бақылап отырамын

Мен жанымның салмағын бағалаймын

Мен рэп айта алмайтын сияқтымын

Жарықсыз олжадай қараңғыда өмір сүремін

Айдың ай алдындағы бос қарын

Кресттер жанған кезде ККК

Мен әңгімені қайта көремін, иә, балам, бұл мені ренжітті

О иә…

Түн ұзақ, өмір қысқа

О иә…

Мен болашақты ол келгенде ғана ойлаймын

Мен сені өңімен анықтайтындардан алшақтаймын

Мен 17 жасымды ностальгияға айналдырамын

Ал қала шамдарының сөнгенін көріп тұрмын

Менің жақын адамдарымның тізімі ұзарады

Мені арманымнан алып кететін күн сәулесі

тым ашулы

Жай хабар

Күн мен түнді шатастырамын

Иә, күн маған түн әкеледі

Сен маған бетіңді бердің... енді мен жалықтым

Мен Жерді айналамын

Мен Жерді айналамын

Мен Жерді айналамын

Таңның атысы тоқтамас үшін

Таңертеңгі сағат 6, жоқ, біз үндемейміз

Тіпті ондықтың екісінде сөйлесеміз

Таң атқанда мен гетто жарылғышын өз жұмысын алатын жұмысшыдай ұстаймын

Ал қиындықтар қуанышқа айналғанда

Мен өзімді мұз айдынында жүргендей сезінемін: еркін

Түннің арасы, таңғы таң

Мен жай ғана еріккен жазушымын

Әлі ерте, уақытты сұрамаңыз

екі матрацта отырған үйсіз

Олар өз өмірін көрсеткені үшін ғана кінәлі

Жарқырау Манделаның ұяшығынан өтеді

Мен желіні жоғалтып аламын, содан кейін белгілерді іске қосамын

Көкжиекті бақылаймын, таңның атқанын көремін

Біз бір-бірімізді қалаған кезде қандай ақылдымыз

Бірақ, біздің азып-тозғанымыз себепсіз

Өмір тек эпизодтар тізбегі

Бос жерге қарап, содан кейін секіріңіз

Басқалардың көзқарасы күшті

Сіз эпицентр болғыңыз келеді

Сіз рапидтесіз, ол тез жүреді, сіз ұшқыштарды ойнайсыз

Өмірде әрқашан манипуляция жасайтын біз емес

Эпилогқа жету үшін сізге иық қажет

Мен оны ұзақ түн өткізу үшін полюске апарамын

Мен Жерді айналамын

Мен Жерді айналамын

Мен Жерді айналамын

Таңның атысы тоқтамас үшін

Қашан екенін білмеймін, екіншісінен бастаймын

Мен енді өзімді сахнаға шығарғым келмейді, қауіп төнгенін қалаймын

Қолыңды күртеге салып айдалада жүру

Түн ақыл береді, Мен оған сұрақ қоямын

Ұйқы мені тастап кеткенде іздеп жүрмін

Күн сияқты, ай мені де жетектеп үлгерді

Морфей маған қарап: «Сен кімсің?» дейді.

Бұл қалыпты жағдай, қарызымды ескере отырып, мен таң қалдым: мен оны төледім бе?

Менің басымда тым көп идеялар күресетін уақыт

Менің миым D күні солдатты еске түсіреді

Мен таңғы асқа c'tin-ma тарелкасы жоқтарды ойлаймын

Және Тибетте қиыншылыққа ұшыраған барлық мұсылмандарға

Оятқыш шырылдамай тұрып, түнде сонеттерімді жазамын

Аспан қараңғы болғанда мен үйден кетемін

Мен шыңға жету үшін қарқынымды ұстандым

Бірақ бүгін ай күнді күтеді

Мен Жерді айналамын

Мен Жерді айналамын

Мен Жерді айналамын

Таңның атысы тоқтамас үшін