Не Замечаем - Каста, Влади

Наука, религия и искусство — из них трех науке брошен самый обоснованный упрек.

Ею не достигнут порог, не найден способ добыть ответ на самые коренные вопросы.

Есть ли Бог или нет вовсе — догадок бездна, есть ли жизнь после, науке неизвестно.

Имело ль место первопричина, можно лишь вопрошать, и наука не знает, есть ли душа.

О пространстве и времени, об энергии и материи расходится наука во мнении.

Нет точного представления, бесконечен ли мир или Вселенная имеет лимит.

Почему не делать зло вместо добра, если мне нравится зло и меня не смогут покарать?

Может ли выступить наука как гарант того, что не начнет войну самодержавный тиран?

Молчат академики РАН и не знают, в том числе, как достичь гармонии в обществе.

При минимальных жертвах у науки есть ответы, минимум уже два вели к концу света.

Мы пожимаем плечами, все открывается другими ключами.

Но мы не замечаем, не замечаем, не замечаем, как же мы не замечаем, не замечаем, не замечаем.

Мы пожимаем плечами, все открывается другими ключами.

Но мы не замечаем, не замечаем, не замечаем, как же мы не замечаем, не замечаем, не замечаем.

Мы пожимаем плечами, все открывается другими ключами.

Но мы не замечаем, не замечаем, не замечаем, как же мы не замечаем, не замечаем, не замечаем.

Другое восприятие будет открыто, скоро станет доступно, что было искомо.

Что не видно науке и религии незнакомо, что невыразимо искусством и лексиконом.

Уже недалеко нам, откроются другие тайны, все сойдется, станет ясно кристально.

Откуда мы, куда уходим и кто мы, пока нас нет тут, почему видим фильм именно этот.

Поймем без технологичных экспериментов и эта веха для людей будет главным моментом.

И потом заметно станет мир меняться, утратит важность земное время и биомасса.

Будет так — самое сложное угадаем, бездонное прошлое вспомним, были всегда им.

Нащупаем тот мир, что неосязаем и посмотрим друг на друга другими глазами.

Без упреков и притезаний, кто-то этого вчера достиг и не прячет своей радости.

Для всех придет время, до скорой встречи, а пока будем добрее, это не противоречит.

Мы пожимаем плечами, все открывается другими ключами.

Но мы не замечаем, не замечаем, не замечаем, как же мы не замечаем, не замечаем, не замечаем.

Мы пожимаем плечами, все открывается другими ключами.

Но мы не замечаем, не замечаем, не замечаем, как же мы не замечаем, не замечаем, не замечаем.

Мы пожимаем плечами, все открывается другими ключами.

Но мы не замечаем, не замечаем, не замечаем, как же мы не замечаем, не замечаем, не замечаем.

Ғылым, дін және өнер – осы үшеуінің ішінде ең орынды сөгіс ғылымға берілді.

Табалдырығына жеткен жоқ, ең іргелі сұрақтарға жауап алудың жолын таппады.

Құдай бар ма, жоқ па – жорамалдар тұңғиығы, одан кейін өмір бар ма, ғылымға беймәлім.

Алғашқы себеп болды ма, тек сұрауға болады, ал жанның бар-жоғын ғылым білмейді.

Ғылым кеңістік пен уақыт, энергия мен материя туралы келіспейді.

Әлемнің шексіз бе, әлде ғаламның шегі бар ма, нақты түсінік жоқ.

Егер мен жамандықты ұнатсам, олар мені жазалай алмаса, неге жақсылықтың орнына жамандық жасамасқа?

Ғылым автократиялық тиранның соғысты бастамауының кепілі бола ала ма?

Ресей Ғылым академиясының академиктері үнсіз және басқа нәрселермен қатар қоғамдағы үйлесімділікке қалай жетуге болатынын білмейді.

Ең аз құрбандықтармен ғылымның жауаптары бар, кем дегенде екеуі әлемнің ақырына әкелді.

Біз иықтымыз, бәрі басқа кілттермен ашылады.

Бірақ біз байқамаймыз, байқамаймыз, байқамаймыз, байқамаймыз, байқамаймыз, байқамаймыз.

Біз иықтымыз, бәрі басқа кілттермен ашылады.

Бірақ біз байқамаймыз, байқамаймыз, байқамаймыз, байқамаймыз, байқамаймыз, байқамаймыз.

Біз иықтымыз, бәрі басқа кілттермен ашылады.

Бірақ біз байқамаймыз, байқамаймыз, байқамаймыз, байқамаймыз, байқамаймыз, байқамаймыз.

Басқа қабылдау ашық болады, көп ұзамай қол жетімді болады, не іздеді.

Ғылым мен дінге көрінбейтін – жат, өнерде, сөздікте айтылмайтын нәрсе.

Біз алыс емеспіз, басқа құпиялар ашылады, бәрі жақындайды, мөлдір болады.

Біз қайдан келдік, қайда бара жатырмыз және біз бұл жерде болмаған кезде кімбіз, неге біз бұл фильмді көреміз.

Технологиялық эксперименттерсіз түсінейік және адамдар үшін бұл маңызды кезең басты нүкте болады.

Содан кейін әлем айтарлықтай өзгереді, жердегі уақыт пен биомасса маңыздылығын жоғалтады.

Солай болады - біз ең қиын нәрсені болжай аламыз, біз түбі жоқ өткенді еске аламыз, біз әрқашан солай болдық.

Көзге көрінбейтін дүниені тауып, бір-бірімізге басқа көзбен қарайық.

Сөйтпей-ақ, ренжітпей-ақ, бұған кеше ғана қол жеткізіп, қуанышын жасырмайды.

Барлығына уақыт келеді, жақын арада кездескенше, бірақ әзірге біз мейірімді боламыз, бұл қайшы емес.

Біз иықтымыз, бәрі басқа кілттермен ашылады.

Бірақ біз байқамаймыз, байқамаймыз, байқамаймыз, байқамаймыз, байқамаймыз, байқамаймыз.

Біз иықтымыз, бәрі басқа кілттермен ашылады.

Бірақ біз байқамаймыз, байқамаймыз, байқамаймыз, байқамаймыз, байқамаймыз, байқамаймыз.

Біз иықтымыз, бәрі басқа кілттермен ашылады.

Бірақ біз байқамаймыз, байқамаймыз, байқамаймыз, байқамаймыз, байқамаймыз, байқамаймыз.