Зелёные Рукава - Виктор Зинчук

День прошел, и на плечи гор

Опустилась тень как большой шатер.

Вдруг в ночи берега реки

Озарили костров языки.

Вой волынок да лязг мечей,

Треск сухих поленьев да храп коней,

Стоны ветра да шум дерев

Повторяют суровый напев.

Здесь, у Клайда, на берегу

Завтра смертный бой мы дадим врагу.

Он погибель найдет свою —

Будет славный обед воронью.

Нам ли, вольным орлам вершин,

Опасаться тех, кто пришел с равнин?

Чужеземцам дадим урок.

Победим!

Победим!

С нами Бог!

Рождены мы для ратных дел

И в колчанах наших хватает стрел.

Кони быстры, мечи остры

И легки на подъем топоры.

Мы недаром живем в горах,

Гордым скоттам с детства неведом страх.

Вражьей кровью зальем песок,

Победим!

Победим!

С нами Бог!

Күн де ​​өтті, тау иығында

Үлкен шатырдай көлеңке түсті.

Түнде кенеттен өзен жағалары

Тілдерді алау оттары жандырды.

Құбырлардың айқайы мен қылыштардың сықыры,

Құрғақ бөренелердің сықырлауы мен жылқылардың қорылдауы,

Желдің ыңырсы, ағаштардың шуы

Қатты әнді қайталаңыз.

Міне, Клайдта, жағада

Ертең жауға ажал шайқасын береміз.

Ол өз өлімін табады -

Қарғалар үшін тамаша кешкі ас болады.

Шыңның еркін қырандарымыз ба?

Жазықтан келгендерден қорқасың ба?

Шетелдіктерге сабақ болсын.

Біз жеңеміз!

Біз жеңеміз!

Құдай бізбен бірге!

Біз әскери істер үшін дүниеге келдік

Ал жебелерімізде жебелер жеткілікті.

Жылқы жүйрік, қылыш өткір

Ал балталарды көтеру оңай.

Тауда тұруымыз бекер емес,

Мақтаншақ Скоттс бала кезінен қорқынышты ешқашан білмейді.

Құмды жаудың қанына толтырамыз,

Біз жеңеміз!

Біз жеңеміз!

Құдай бізбен бірге!