В последний раз - Виктор Королёв

Течет река холодная, а остров по камням.

Ах, лето беззаботное, сгубило ты меня!

Последний раз мы встретились на берегу реки:

Твой лик, как солнце в свете был, глаза — как угольки.

Последний раз мы встретились на берегу реки:

Твой лик, как солнце в свете был, глаза — как угольки.

Холодная нечаянно нахлынула волна.

Колечко обручальное дотронулось до дна.

Последний раз мы встретились на берегу реки:

Твой лик, как солнце в свете был, глаза — как угольки.

Последний раз мы встретились на берегу реки:

Твой лик, как солнце в свете был, глаза — как угольки.

Ах, птица сизокрылая, уйми мою тоску!

Твою улыбку я в сердце сберегу.

Последний раз мы встретились на берегу реки:

Твой лик, как солнце в свете был, глаза — как угольки.

Последний раз мы встретились на берегу реки:

Твой лик, как солнце в свете был, глаза — как угольки.

Последний раз мы встретились на берегу реки:

Твой лик, как солнце в свете был, глаза — как угольки, глаза — как угольки.

Өзен салқын, ал арал тасқа толы.

Ой, алаңсыз жаз, мені құрттың!

Соңғы рет өзен жағасында кездестік:

Жарықтағы күндей жүзің, Көмірдей көзің.

Соңғы рет өзен жағасында кездестік:

Жарықтағы күндей жүзің, Көмірдей көзің.

Үстінен суық толқын өтті.

Неке сақинасы түбіне тиді.

Соңғы рет өзен жағасында кездестік:

Жарықтағы күндей жүзің, Көмірдей көзің.

Соңғы рет өзен жағасында кездестік:

Жарықтағы күндей жүзің, Көмірдей көзің.

Әй, боз қанатты құс, мұңымды бас!

Мен сенің күлкіңді жүрегімде сақтаймын.

Соңғы рет өзен жағасында кездестік:

Жарықтағы күндей жүзің, Көмірдей көзің.

Соңғы рет өзен жағасында кездестік:

Жарықтағы күндей жүзің, Көмірдей көзің.

Соңғы рет өзен жағасында кездестік:

Жүзің нұрға бөленген күндей, көзің – көмірдей, көзің – көмірдей.