Лада - Виктор Королёв

Мы встреч случайных порой, не замечаем почти.

И жизнь зовется игрой, уж, как ты там не крути.

И наши взгляды тогда, случайно встретились вдруг.

Казалось, нам не беда, и все сойдет это с рук.

Припев:

Пролетела незаметно наша ночка, а потом узнал я, что родилась дочка.

Только вот с тех пор тебя, увы, я больше не встречал.

Ах, скажи, ответь мне Лада, Лада, Лада, что ж ты не сказала мне тогда не надо.

Может быть сейчас бы по тебе так сильно не скучал.

Коснулся я твоих плеч, и, обретя два крыла.

Ты задышала как печь, чем сердце мне обожгла.

Взревел я как, КА семьсот, и без раздумий на газ.

Господь небесных высот, глядел с укором на нас.

Припев:

Пролетела незаметно наша ночка, а потом узнал я, что родилась дочка.

Только вот с тех пор тебя, увы, я больше не встречал.

Ах, скажи, ответь мне Лада, Лада, Лада, что ж ты не сказала мне тогда не надо.

Может быть сейчас бы по тебе так сильно не скучал.

Луна смеялась в реке, домой уж было пора.

Но, слившись в страшном грехе, влюблялись мы до утра.

Неслась под нами земля, как подремавший вулкан.

Вот, что такое друзья, десятый водки стакан.

Припев:

Пролетела незаметно наша ночка, а потом узнал я, что родилась дочка.

Только вот с тех пор тебя, увы, я больше не встречал.

Ах, скажи, ответь мне Лада, Лада, Лада, что ж ты не сказала мне тогда не надо.

Может быть сейчас бы по тебе так сильно не скучал.

Пролетела незаметно наша ночка, а потом узнал я, что родилась дочка.

Только вот с тех пор тебя, увы, я больше не встречал.

Ах, скажи, ответь мне Лада, Лада, Лада, что ж ты не сказала мне тогда не надо.

Может быть сейчас бы по тебе так сильно не скучал.

Кездейсоқ кездесеміз, байқамай қаламыз.

Ал өмірді қалай бұрмасаң да ойын дейді.

Сосын біздің көзіміз кенеттен кездейсоқ тоғысты.

Бізге бәрібір сияқты көрінді, және бәрі жойылады.

Хор:

Түніміз елеусіз өтіп, қызымның дүниеге келгенін білдім.

Бірақ содан бері, өкінішке орай, мен сені енді кездестірмедім.

Әй, айтшы маған Лада, Лада, Лада деп жауап берші, неге айтпадың сонда маған керегі жоқ.

Мүмкін енді сені қатты сағынбас едім.

Мен сенің иығыңа тиіп, екі қанат алып.

Тұмшапештей дем алдың, Жүрегімді өртеп жібердің.

Мен КА жеті жүз деп айқайладым және газды ойланбастан.

Көктегі биіктердің Иесі бізге қорлықпен қарады.

Хор:

Түніміз елеусіз өтіп, қызымның дүниеге келгенін білдім.

Бірақ содан бері, өкінішке орай, мен сені енді кездестірмедім.

Әй, айтшы маған Лада, Лада, Лада деп жауап берші, неге айтпадың сонда маған керегі жоқ.

Мүмкін енді сені қатты сағынбас едім.

Ай өзенде күлді, үйге кететін уақыт болды.

Бірақ қорқынышты күнәға қосылып, біз таңға дейін ғашық болдық.

Жер астымыздан сөніп жатқан жанартаудай лапылдады.

Дос деген осы, оныншы стакан арақ.

Хор:

Түніміз елеусіз өтіп, қызымның дүниеге келгенін білдім.

Бірақ содан бері, өкінішке орай, мен сені енді кездестірмедім.

Әй, айтшы маған Лада, Лада, Лада деп жауап берші, неге айтпадың сонда маған керегі жоқ.

Мүмкін енді сені қатты сағынбас едім.

Түніміз елеусіз өтіп, қызымның дүниеге келгенін білдім.

Бірақ содан бері, өкінішке орай, мен сені енді кездестірмедім.

Әй, айтшы маған Лада, Лада, Лада деп жауап берші, неге айтпадың сонда маған керегі жоқ.

Мүмкін енді сені қатты сағынбас едім.