Горькие слезы - Виктор Королёв

Помнишь?

Дым, уголек папироски в окна стучался ветер шальной.

Слезы!

Ах, эти горькие слезы!

Как тяжело и непросто мне расставаться с тобой.

Слезы!

Ах, эти горькие слезы!

Как тяжело и непросто мне расставаться с тобой.

Птицы уже покинули гнезда, в окна стучится злая судьба.

Слезы!

Ах, эти горькие слезы!

И слишком ранняя осень дождями сводит с ума.

Слезы!

Ах, эти горькие слезы!

И слишком ранняя осень дождями сводит с ума.

Поздно!

Теперь, увы, слишком поздно, молча я сяду в поезд пустой.

Слезы!

Ах, эти горькие слезы!

Как тяжело и непросто мне расставаться с тобой.

Слезы!

Ах, эти горькие слезы!

Как тяжело и непросто мне расставаться с тобой.

Сенің есіңде ме?

Түтін, темекі шоғы, ессіз жел терезелерді қағып тұрды.

Көз жасы!

Әй, бұл ащы көз жас!

Мен үшін сенімен қоштасу қандай ауыр және қиын.

Көз жасы!

Әй, бұл ащы көз жас!

Мен үшін сенімен қоштасу қандай ауыр және қиын.

Құстар ұяларын тастап кетті, зұлым тағдыр терезелерді қағады.

Көз жасы!

Әй, бұл ащы көз жас!

Ал тым ерте күз сізді жаңбырдан ессіз етеді.

Көз жасы!

Әй, бұл ащы көз жас!

Ал тым ерте күз сізді жаңбырдан ессіз етеді.

Кеш!

Енді, ау, кеш болды, үнсіз бос пойызға отырайын.

Көз жасы!

Әй, бұл ащы көз жас!

Мен үшін сенімен қоштасу қандай ауыр және қиын.

Көз жасы!

Әй, бұл ащы көз жас!

Мен үшін сенімен қоштасу қандай ауыр және қиын.