Päivänsäde ja menninkäinen - Vesa-Matti Loiri

Aurinko kun päätti retken

Siskoistaan jäi jälkeen hetken

Päivänsäde viimeinen

Hämärä jo mailleen hiipi

Päivänsäde kultasiipi

Aikoi juuri lentää eestä sen

Vaan menninkäisen pienen näki vastaan tulevan;

Se juuri oli noussut luolastaan

Kas, menninkäinen ennen päivän laskua ei voi

Milloinkaan elää päällä maan

He katselivat toisiansa

Menninkäinen rinnassansa

Tunsi kuumaa leiskuntaa

Sanoi: «Poltat silmiäni

Mutten ole eläissäni

Nähnyt mitään yhtä ihanaa!

Ei haittaa vaikka loisteesi mun sokeaksi saa

On pimeässä helppo vaeltaa

Käy kanssani, niin kotiluolaan näytän sulle tien

Ja sinut armaakseni vien!"

Mut säde vastas: «Peikko kulta

Pimeys vie hengen multa

Enkä toivo kuolemaa

Pois mun täytyy heti mennä

Ellen kohta valoon lennä

Niin en hetkeäkään elää saa!»

Ja niin lähti kaunis päivänsäde, mutta vieläkin

Kun menninkäinen yksin tallustaa

Hän miettii miksi toinen täällä valon lapsi on

Ja toinen yötä rakastaa

Күн саяхатты аяқтады

Ол әпкелерінен біраз уақыт қалып қойды

Соңғы жарық сәулесі

Ымырт әлдеқашан кіріп келе жатты

Күндізгі алтын қанат

Алдынан ұшып кете жаздады

Бірақ кәрі кішкентай келе жатқанын көрді;

Ол өз ұясынан жаңа ғана шыққан

Қас, күн батқанға дейін аскөк мүмкін емес

Ешқашан жер бетінде өмір сүрмеңіз

Олар бір-біріне қарады

Меннинкайнен кеудесінде

Ыстық топ сезілді

«Сен менің көзімді күйдіріп жатырсың

Бірақ мен тірі емеспін

Сіз керемет нәрсені көрдіңіз бе!

Сіздің жарқырауыңыз мені соқыр етсе, бәрібір

Қараңғыда серуендеу оңай

Менімен бірге жүр, мен саған үйдегі үңгірге апаратын жолды көрсетемін

Мейірім үшін мен сені аламын!"

Бірақ сәуле жауап берді: «Қасиетті гоблин

Қараңғылық сіздің тынысыңызды алады

Ал мен өлімді қаламаймын

Мен қазір кетуім керек

Эллен жарыққа ұшпақшы

Мен бұлай бір сәт өмір сүре алмаймын!"

Күннің әдемі сәулесі осылай өтті, бірақ бәрібір

Аскөк жалғыз таптаған кезде

Неліктен бұл жерде тағы бір нұрдың баласы бар деп ойлайды

Ал екіншісі түнді жақсы көреді