Книга судеб - Варвара

Для чего ты в небо птицу отпустил.

Разве это сделал ты, если бы любил?

А теперь, в небе не лови, она словно солнце

Горя — улетает за моря!

Песня опустела и лента расплелась,

Мимо пролетела звенящая стрела.

В темный лес убежала, и шанса второго её поймать —

Не проси, не желай!

Неге құсты аспанға шығардың.

Егер сіз жақсы көрсеңіз мұны істейсіз бе?

Ал енді аспанда ұстама, күн сияқты

Қасіретке – теңіз үстінде ұшады!

Ән бос, лента бұралған,

Сыңғырлаған жебе өтіп кетті.

Ол қараңғы орманға қашып кетті, ал оны ұстаудың екінші мүмкіндігі -

Сұрама, қалама!