No bandiere - Umberto Tozzi

No bandiere, vivi ancora

Madre di un’idea, non tremare

Nei campi umidi di ostilità

Lacrima il piombo che va

Colora i fucili e poi, contro i capi poi

Spara l’amore che hai

Perché non sei nato per fare il soldato

Per chi non c'è mai

Nasce un uomo, cambia il mondo

E anche lui non fa più ritorno

Madre di pace e di tenere età

Spingi quel freno, pietà

Stringiamoci uniti noi, contromano e poi

Diamogli il senso che ha

La vita davvero è un dono sincero

Non perderlo mai

No bandiere

Жалаулар жоқ, сіз әлі өмір сүресіз

Идеяның анасы, дірілдеме

Дұшпандықтың дымқыл өрістерінде

Кететін қорғасынды жыртады

Мылтықтарды бояңыз, содан кейін бастықтарға қарсы

Сізде бар махаббатты түсіріңіз

Өйткені сен солдат болып туылмадың

Онда ешқашан болмағандар үшін

Адам дүниеге келеді, дүние өзгереді

Және ол да ешқашан қайтып келмейді

Тыныштық пен нәзік жастың анасы

Тежегішті бас, өкінішті

Бірге қосылайық, трафикке қарсы, сосын

Оның мағынасын берейік

Өмір - бұл шын жүректен берілген сыйлық

Оны ешқашан жоғалтпа

Жалаулар жоқ