Niente - Ultimo

È che da tempo non so dove andare

Provo ad urlare, ma non ho più voce

Tu dici: «Dai, si può ricominciare»

Ma io non ho da offrirti più parole

Sì, è vero, tu mi incanti anche se non mi parli

Ma il sole è spento e non lo vedo più da queste parti

Sì, è vero, avevo detto che sarà per sempre

È triste, ma

Quando mi abbracci, non sento più niente

Quando mi siedo sopra al tetto del mondo

Mi accorgo di essere il solito

Che si rifugia nel fondo

Di questo stupido e fragile

Mio disonesto bicchiere

Che bevo per mandare giù

La parte mia che non si vede

Tu parli sempre di tutto

Ma non hai mai una ragione

Io che sto zitto e subisco

Penso ad un futuro migliore

Certo che cosa ti pensi

Che adesso io sia felice

Non vedi che uso il sorriso

Per mascherar le ferite

Io sono il solito stronzo

Che parla sempre di sé

Ma lo faccio perché tu non veda

La parte vera di me

Per questo guardami bene

Che adesso cala il sipario

Sai se la gente s’aprisse

Non esisterebbe il teatro

Sarà che devo mentire

Mostrare ciò che non sono

Vorrei riuscire ad amare

Eppure io non mi emoziono

Perché sognare m’ha reso

Una nuvola con i piedi

Per questo siamo vicini

Ma con diversi pensieri (Sì)

È che da tempo non so dove andare

Provo ad urlare, ma non ho più voce

Tu dici: «Dai, si può ricominciare»

Ma io non ho da offrirti più parole

Sì, è vero, tu mi incanti anche se non mi parli

Ma il sole è spento e non lo vedo più da queste parti

Sì, è vero, avevo detto che sarà per sempre

È triste, ma

Quando mi abbracci, non sento più niente

Quando mi abbracci, non sento più niente

Vedi che non ci riesco

Non sento la stessa emozione di prima

Sento che parlo, ma il corpo è diverso

E vedo persone che aspettano in fila

Sono lì fuori che aspettano tutti

Gridano il nome che ho scelto anni fa

Ma il mio non è un un nome d’arte

È un nome che ha scelto quel giorno per me la realtà

Io che vivevo la vita mia

Tutta dentro a un parcheggio

Passavo le ore a parlare

Coi sogni dentro me stesso

Adesso guardo lo specchio

Vedo la stessa persona

Poi esco fuori di casa

E qualcosa in me non funziona

La rabbia che avevo

Vive tutta dentro questa mia canzone

La vita è un giro di giostra

Che inverte la direzione

E poi monta un posto sbagliato

Con le giuste intenzioni

Ma io sono quello che ho amato

Io sono le mie canzoni (Sì)

È che da tempo non so dove andare

Provo ad urlare, ma non ho più voce

Tu dici: «Dai, si può ricominciare»

Ma io non ho da offrirti più parole

Sì, è vero, tu mi incanti anche se non mi parli

Ma il sole è spento e non lo vedo più da queste parti

Sì, è vero, avevo detto che sarà per sempre

È triste, ma

Quando mi abbracci, non sento più niente

Quando mi abbracci, non sento più niente

È triste, ma

Quando mi abbracci, non sento più niente

Мен көптен бері қайда барарымды білмедім

Мен айқайлауға тырысамын, бірақ дауысым жоқ

Сіз: «Келіңіз, біз басынан бастай аламыз» дейсіз.

Бірақ саған айтар сөзім жоқ

Иә, дұрыс, менімен сөйлеспесеңіз де, мені баурап аласыз

Бірақ күн шықты, мен оны енді мұнда көрмеймін

Иә, солай, мәңгілік болады дедім

Өкінішті, бірақ

Сен мені құшақтап алсаң, мен енді ештеңе сезбеймін

Дүниенің төбесінде отырғанда

Мен әдеттегідей екенімді түсінемін

Ол түбін паналайды

Бұл ақымақ және нәзік

Менің адал емес стақаным

Мен жұту үшін ішемін

Менің көрінбейтін бөлігім

Сіз әрқашан бәрін айтасыз

Бірақ сізде ешқашан себеп жоқ

Үндерін жауып, қиналған мен

Мен жақсы болашақ туралы ойлаймын

Сіз не ойлайсыз

Мен қазір бақытты боламын

Менің күлімсіреуді пайдаланатынымды көрмейсіз бе?

Жараларды жасыру үшін

Мен кәдімгі ақымақпын

Ол әрқашан өзі туралы айтады

Бірақ мен мұны сен көрмеу үшін жасаймын

Менің нағыз бөлігім

Сондықтан маған жақсылап қара

Енді шымылдық түседі

Адамдар ашылды ма, сіз білесіз

Театр болмас еді

Мүмкін өтірік айтуым керек шығар

Олардың не емес екенін көрсетіңіз

Мен сүйе алғым келеді

Сонда да көңілім көтерілмейді

Өйткені армандау мені жасады

Аяқтары бар бұлт

Бұл үшін біз жақынбыз

Бірақ әртүрлі ойлармен (Иә)

Мен көптен бері қайда барарымды білмедім

Мен айқайлауға тырысамын, бірақ дауысым жоқ

Сіз: «Келіңіз, біз басынан бастай аламыз» дейсіз.

Бірақ саған айтар сөзім жоқ

Иә, дұрыс, менімен сөйлеспесеңіз де, мені баурап аласыз

Бірақ күн шықты, мен оны енді мұнда көрмеймін

Иә, солай, мәңгілік болады дедім

Өкінішті, бірақ

Сен мені құшақтап алсаң, мен енді ештеңе сезбеймін

Сен мені құшақтап алсаң, мен енді ештеңе сезбеймін

Көрдіңіз бе, мен алмаймын

Мен бұрынғыдай эмоцияны сезінбеймін

Мен сөйлейтінімді сезінемін, бірақ дене басқа

Ал мен кезекте тұрғандарды көремін

Олар сыртта барлығын күтіп отыр

Мен жылдар бұрын таңдаған есімді олар айқайлайды

Бірақ менікі көркем есім емес

Бұл сол күні мен үшін шындық таңдаған есім

Мен өмір сүрген адаммын

Барлығы тұрақ ішінде

Мен сағаттап сөйлестім

Ішімдегі армандармен

Енді мен айнаға қараймын

Мен сол адамды көремін

Сосын үйден шығамын

Ал менің ішімде бір нәрсе жұмыс істемейді

Менде болған ашу

Мұның бәрі менің осы әнімде өмір сүреді

Өмір - бұл карусельдік сапар

Бұл бағытты өзгертеді

Содан кейін ол дұрыс емес жерге орнатылады

Дұрыс ниетпен

Бірақ мен сүйген адаммын

Мен менің әніммін (Иә)

Мен көптен бері қайда барарымды білмедім

Мен айқайлауға тырысамын, бірақ дауысым жоқ

Сіз: «Келіңіз, біз басынан бастай аламыз» дейсіз.

Бірақ саған айтар сөзім жоқ

Иә, дұрыс, менімен сөйлеспесеңіз де, мені баурап аласыз

Бірақ күн шықты, мен оны енді мұнда көрмеймін

Иә, солай, мәңгілік болады дедім

Өкінішті, бірақ

Сен мені құшақтап алсаң, мен енді ештеңе сезбеймін

Сен мені құшақтап алсаң, мен енді ештеңе сезбеймін

Өкінішті, бірақ

Сен мені құшақтап алсаң, мен енді ештеңе сезбеймін