Átoklátomás - Tymah

Mily sápadt, szürke, borús ég

Ily halott nem volt réges rég

S mily titokzatos, sûrû köd

Szörnyként kúszik a fák közt

Mily sötét, komor, csupasz fák

A köd titkait hallgatják

S az éj fagyos leple alatt

Varázsolják az álmokat

Fekszik a földön sok levél

Kikben a fák tudata él

S a köd fekete titkait

A föld mélyébe leviszik

A föld táplálja testemet

És köd járja át lelkemet

A teli hold homályos fénye

Az álmaim sötét ösvénye

Hol szövõdnek az álmaim

Ha felnyílnak a szemeim

A ködnek sápadt fonalából

S az ég bús szelének hangjából

S az erdõ sötét mélységébõl

S az ereimbe fagyott vérbõl

Қандай бозғылт, сұр, бұлтты аспан

Бұл көп уақыт өткен жоқ

Ал қандай жұмбақ, қою тұман

Ол құбыжық сияқты ағаштарды аралап өтеді

Қандай қараңғы, мұңды, жалаңаш ағаштар

Олар тұманның сырын тыңдайды

Ал түннің аязды пердесінің астында

Олар армандайды

Жерде көптеген жапырақтар бар

Ағаштардың санасы кімде өмір сүреді

Ал тұманның қара сырлары

Ол жердің тереңдігіне түсіріледі

Жер менің денемді тамақтандырады

Ал менің жанымнан тұман өтеді

Толық айдың күңгірт айы

Арманымның қараңғы жолы

Менің армандарым тоғысқан жерде

Көзім ашса

Тұманның бозғылт жібінен

Және аспанның мұңды желдерінің дыбысынан

Және орманның қараңғы қойнауынан

Және тамырыма қатып қалған қаннан