Patient Hands - Troubled Coast

I want to know where the summer ends

September came with oceans between words and sleep

September shed its skin of still hush, patient hands

Young men Edmonton bound with young wives

Edmonton bound

Head pressed against her chest

Bottles grow in the dirt and rest between your ribs

Still I toss and turn at night in a winter bed

While dreamcatchers spun in twine spin above my bed

You’ve been writing out the past couple hundred years for the middle class

About the god you found beneath your sheets

How she never could hold her drink

I won’t write a thing for you

And now I see you in the places I don’t believe exist

And can not face yet, can’t accept

Its something like the cold, uncatching words

We use to read to one another

October came in dingy scarfs, black shades

Gloves under beds with boyhood dreams

A razor blade drug in unsure lines after missing mass again and feeling fine

A rising fear of the afterlife

A growing knot in my spine from slouching towards recluse

Keep me awake at night

Do you hear a still, small voice or catching nothingness

When you pray for

Head clasped between my knees

The night before is pushing through my throat and down onto the floor

While you’re somewhere in between the warmth and frigid depth of his mind and

heart

November came and I never woke

Let me clarify, I tried to wake

But voices in my head said stay asleep.

Do you hear them too?

And now I see you in the places I don’t believe exist

And can not face yet, can’t accept

It’s something like the cold, uncatching words

We use to read to one another

We jumped a fence only to find that home wasn’t close at all

Our bodies became space-lost-ships like cosmonauts drunk and alone

From here it seems we’re doing fine

From here it seems we’re never coming home again

I’ll be there when you break and when you’re crumbling

When you crack, fall apart, don’t tell me you’re okay

Don’t tell me you’re okay

And now I see you in the places I don’t believe exist

As the winter Earth spins on its side

Hands under gloves cupped under heavy eyes

It’s something like the cold, uncatching words

We use to read to one another

December came without snow and the acute absence of me and you

And now I see you, now I understand

December became disingenuous the day you were born

Мен жаздың қайда екенін білгім келеді

Сөз бен ұйқының арасында мұхитпен қыркүйек келді

Қыркүйек тынық, сабырлы қолдардың терісін төгіп тастады

Жас жігіттер Эдмонтон жас әйелдерімен байланысқан

Эдмонтонға барды

Басы оның кеудесіне басылған

Бөтелкелер кірде өсіп, қабырғаларыңыздың арасында қалады

Мен түнде қысқы төсекте лақтырып, бұрылып қаламын

Түс аулаушылар төсегімнің үстінде жіппен иіріліп жатқанда

Сіз соңғы екі жүз жыл бойы орта тап үшін жазып келесіз

Парақтарыңыздың астынан тапқан құдай туралы

Ол ешқашан сусынды ұстай алмады

Мен сізге ештеңе жазбаймын

Енді мен сізді бар деп сенбейтін жерлерде көремін

Және әлі бетпе-бет келе алмаймын, қабылдай алмаймын

Бұл суық, түсініксіз сөздер сияқты

Біз бір-бірімізге оқуды қолданамыз

Қазан айы кіршіксіз шарфтармен, қара реңктермен келді

Балалық шақтағы армандары бар төсек астындағы қолғаптар

Қайтадан массасы жоғалып, өзін жақсы сезінгеннен кейін сенімсіз сызықтардағы ұстарадан жасалған препарат

Ақырғы өмірге деген қорқыныштың күшеюі

Омыртқамдағы еңкейгеннен оңашаға қарай өсіп келе жатқан түйін

Түнде мені ояту

Тыныш, кішкене дауысты немесе ештеңені естисіз бе

Сіз дұға еткенде

Бас тіземнің арасына қысылды

Алдыңғы түн тамағымнан өтіп, еденге түсіп жатыр

Сіз оның ақыл-ойының жылуы мен салқын тереңдігінің арасында жүргенде және

жүрек

Қараша келді, мен ешқашан оянбадым

Түсіндірейін, мен оятуға  тырыстым

Бірақ менің басымдағы дауыстар ұйықтай бер деді.

Сіз де оларды естисіз бе?

Енді мен сізді бар деп сенбейтін жерлерде көремін

Және әлі бетпе-бет келе алмаймын, қабылдай алмаймын

Бұл суық, түсініксіз сөздер сияқты

Біз бір-бірімізге оқуды қолданамыз

Біз қоршаудан секірдік, үй мүлдем жабық емес

Біздің денеміз мас және жалғыз ғарышкерлер сияқты ғарыш кемелеріне айналды

Осы жерден біз жақсы жұмыс істеп жатқан сияқтымыз

Осы жерден біз қайтадан үйге келмейтін сияқтымыз

Сіз сынған кезде де, қираған кезде де мен сонда боламын

Жарылып кетсең, құлап кет, маған жақсы екеніңді айтпа

Маған жақсы екеніңді айтпа

Енді мен сізді бар деп сенбейтін жерлерде көремін

Қыс мезгілінде Жер өз жағына  айналады

Қолғаптың астындағы қолдар ауыр көздің астында

Бұл суық, түсініксіз сөздер сияқты

Біз бір-бірімізге оқуды қолданамыз

Желтоқсан айы қарсыз келді, мен сіз болмадық

Енді мен сені көремін, енді мен түсінемін

Желтоқсан сен дүниеге келген күні-ақ мейірімсіз болды