Complexo de Épico - Tom Zé

Todo compositor brasileiro

é um complexado.

Por que então esta mania danada,

esta preocupação

de falar tão sério,

de parecer tão sério

de ser tão sério

de sorrir tão sério

de se chorar tão sério

de brincar tão sério

de amar tão sério?

Ai, meu Deus do céu,

vai ser sério assim no inferno!

Por que então esta metáfora-coringa

chamada «válida»,

que não lhe sai da boca,

como se algum pesadelo

estivesse ameaçando

os nossos compassos

com cadeiras de roda, roda, roda?

E por que então essa vontade

de parecer herói

ou professor universitário

(aquela tal classe

que ou passa a aprender com os alunos

-- quer dizer, com a rua --

ou não vai sobreviver)?

Porque a cobra

já começou

a comer a si mesma pela cauda,

sendo ao mesmo tempo

a fome e a comida.

Әрбір бразилиялық композитор

бұл кешен.

Неліктен бұл қарғыс атқан мания,

бұл алаңдаушылық

соншалықты байыпты сөйлеу,

соншалықты байсалды көріну

соншалықты байсалды болу

соншалықты байыпты күлу

қатты жылау

соншалықты байыпты ойнау

соншалықты шын сүю?

О құдайым-ай,

бұл тозақта осындай ауыр болады!

Неліктен бұл әзілкеш метафора

«жарамды» деп аталады,

бұл оның аузынан шықпайды,

қандай да бір қорқынышты түс сияқты

қорқытып жатты

біздің барлар

мүгедектер арбасымен, дөңгелекпен, доңғалақпен?

Неліктен бұл тілек

батырға ұқсау

немесе университет профессоры

(сол сынып

кім немесе студенттермен бірге оқуды бастайды

-- яғни көшемен --

немесе тірі қалмайды)?

өйткені жылан

басталды

өзін құйрығынан жеп,

бір уақытта болу

 аштық және тамақ.