If We Don't, Who Will? - To Speak Of Wolves

As the sound escapes from my ears and my eyes, my sight*

They all betray me.

Who would forgive this world?

I know they’re not what they had hoped to become.

Day after day, these gray walls stare back at me.

Telling me that I’m not alone.

Year after year, my mind fades out and I can’t believe this is really happening.

We are the lifeless.

We are the lost

There’s no turning back from here

As the wasted days go by,

I can’t let myself turn into a failure, turn into a failed attempt.

This is the day that I won’t run.

No I won’t run from this.

This is something I’ve come to accept.

This is something I’ve come to believe.

This is the reason there’s air to breathe.

That makes our hearts beat.

We are the lifeless.

We are the lost.

There’s no turning back from here.

There’s no turning back.

This is the day that I won’t run.

No I won’t run from this.

Дауыс менің құлағымнан және көздерімнен кетіп бара жатқанда, менің көзім *

Олардың барлығы маған опасыздық жасайды.

Бұл дүниені кім кешіреді?

Мен олардың өздері күткен болмайтынын білемін.

Күннен күнге мына сұр қабырғалар маған қарайды.

Маған жалғыз емес екенімді айту.

Жылдан-жылға санам өшіп, бұл шынымен болып жатқанына сенбеймін.

Біз жансызбыз.

Біз адасқандармыз

Бұл жерден кері қайтару жоқ

Бос өткен күндер өткен сайын,

Мен өзімнің сәтсіздікке, сәтсіз әрекетке айналуына жол бере алмаймын.

Бұл мен жүгірмейтін күн.

Жоқ, мен бұдан жүгірмеймін.

Бұл мен қабылдаған нәрсе.

Бұл мен сенген нәрсе.

Тыныс алатын ауаның себебі бұл.

Бұл біздің жүрегімізді соғады.

Біз жансызбыз.

Біз адасқандармыз.

Бұл жерден кері қайтару жоқ.

Артқа бұрылу жоқ.

Бұл мен жүгірмейтін күн.

Жоқ, мен бұдан жүгірмеймін.