Non-Entity - Thou

In the fields of self adulation, ranged in gloom’ed array

It speaks in ten thousand thunders, an emptiness rent

So shrill is the trumpet to announce solitary array

It croaks its incessant wail, an emptiness rent

In the fields of self flagellation, the ache of false hope takes shape

It whispers ten thousand thunders, lamenting in dismal woe

Amidst all the trembles and groans, the senses and will lose shape

I croak an incessant wail, lamenting in dismal woe

Oh shadow of horror is risen, it forms this abominable void

It’s birthed in the temple of draughts, it fashions these walls

Oh, cold silent horror on desolate mountain roams

In shriveling isolation, I fashion these walls

                   мақтау                                                                                                                                                                                       мара     мүреңсіз массивпен  ауқымды

Ол он  мың күн күркіреуі      бостық рента   сөйлейді

Оңаша топтаманы жариялайтын керней шаңырақ

Ол  толассыз жылайды, бостық ренжі

Өзін-өзі жалау өрістерінде жалған үміттің ауыруы пайда болады

Он мың найзағай сыбырлайды, қайғы-қасіретпен жоқлайды

Барлық діріл мен ыңырыстың арасында сезімдер мен пішінді жоғалтады

Үздіксіз еңіреп, мұңды мұңмен өктем

О, сұмдықтың көлеңкесі көтерілді, ол осы жексұрын қуысты құрайды

Ол сызбалар ғибадатханасында дүниеге келген, бұл қабырғаларды сәндейді

О, қаңырап бос жатқан таулардағы суық, тыныш сұмдық

Шөгіп бара жатқан оқшауланған жағдайда мен бұл қабырғаларды сәндеймін