Сказка о белом соколе - Thomas Mraz

Когда я был юнцом, бродил я во дворах

Стало скучно мне, залез я на чердак

Что я там нашёл, то был большой секрет,

Но очень скоро мне дарован был ответ

Ко мне спустилась птица вся белая, как снег

Сказала, что проститься придётся мне навек

Со всеми, кого знал я, и улететь туда

Откуда не вернуться, что нет пути назад

Белый сокол, прошу, отпусти

Я не смогу прожить без своей семьи

Я не смогу дышать без её любви

Мне кажется, что птицам с людьми не по пути

Тебе будет дарован полёт

Размах крыльев — два метра

Будешь лететь только вперёд

Не будешь призван к ответу

Никогда не узнаешь границ

Будешь свободен как ветер

А сейчас пади ниц

Или знакомься со смертью

Белый сокол, ты бог среди птиц

Прости бунтарство, если хочешь, казни

Но мне не надо корон или казны

Я часть чего-то большего, что неделимо

Я часть чего-то большего, что неделимо

Жас кезімде аулаларды кезіп жүретінмін

Мен жалықтым, шатырға шықтым

Ол жерден тапқаным үлкен құпия болды,

Бірақ көп ұзамай маған жауап берілді

Маған қардай аппақ құс түсті

Ол менің мәңгі қоштасуым керек екенін айтты

Мен білетіндердің барлығымен бірге мен сонда ұшып кеттім

Қайда оралмасқа, кері жол жоқ

Ақ сұңқар, жібере бер

Мен отбасымсыз өмір сүре алмаймын

Мен оның махаббатынсыз дем ала алмаймын

Меніңше, құстар адамдармен тіл табыса бермейтін сияқты

Сізге ұшу рұқсаты беріледі

Қанаттарының кеңдігі - екі метр

Сіз тек алға ұшасыз

Сіз жауапкершілікке тартылмайсыз

Сіз ешқашан шектеулерді білмейсіз

Желдей еркін боласың

Ал енді құла

Немесе өліммен кездесу

Ақ сұңқар, құстар арасында құдайсың

Көтерілісті кешіріңіз, қаласаңыз, орындаңыз

Бірақ маған тәждің де, қазынаның да керегі жоқ

Мен бөлінбейтін үлкен нәрсенің бөлігімін

Мен бөлінбейтін үлкен нәрсенің бөлігімін