Venus Mourning - The Autumn Offering

Leaving trails of my convictions

Your words eat me alive

Or merely kill my will to go on

Her sweat

It tastes of contempt

How I hate you for your beauty

Your lips taste of poison

Breathing lies on to your skin

Rip me open

In moments of epiphanies

I won’t condemn you tonight

Nothing I have ever said to you

Could bring me back to your life

So Ill re-collect the lies you whispered

My hearts on fire

So discarded

Thrown to the starving wolves

By the hand of Venus

I should have left you there

Too pretty to waste

Too soft on my lips

Too sweet not to taste

I can’t see it as anything but tragic

Drenched in sorrow

Lighting highway fires

I’m tasting dissonance inside a moment

I’d cut out my heart and bleed without yo

All we love will leave us

All that’s gold will rot and wither

As we melt away to nothing

We won’t be remembered

In her eyes are dying embers

So many tears for fading beauty

When my hand was reaching

I could count on her for giving in

Why can’t you just forgive me?

Rip me open

In moments of epiphanies

I won’t condemn you tonight

Nothing I have ever said to you

Could bring me back to your life

As I was the seasons

Changing

The dying leaves fall without you

Сенімімнің іздерін қалдыру

Сөздерің мені тірідей жейді

Немесе менің жалғасатын еркімді  өлтіремін

Оның терлеуі

Менсінудің  дәмі

Сұлулығың үшін сені жек көремін

Ерніңіз уланудың дәмін

Тыныс алу теріңізге жатады

Мені ашыңыз

Эпифаний сәттерінде

Мен сені бүгін кешке айыптамаймын

Мен сізге бірде-бір айтқан болмадым

Мені сіздің өміріңізге қайтарып ала алар еді

 Сіз сыбырлаған өтіріктерді қайта жинаймын

Жүрегім оттай

Осылайша жоқталды

Аш қасқырларға  лақтырылды

Венера қолымен

Мен сені сол жерде қалдыруым керек еді

Тым әдемі

Ерніме тым жұмсақ

Тым тәтті, дәмін татуға болмайды

Мен                                                                     қайғылы   бір нәрсе    көре алмай                                                 қайғылы   бір нәрсе    көре алмай                                                             қайғылы   бір нәрсе   көре алмаймын

Қайғыға малынған

Магистраль өрттерін жағу

Мен бір сәтте диссонанстың дәмін сезіп жатырмын

Мен сенсіз жүрегімді кесіп алып, қан жылар едім

Бізді жақсы көретіннің бәрі бізді тастап кетеді

Алтынның бәрі шіріп, қурап қалады

Біз ештеңеге дейін ерігендіктен

Бізде есте қалмайды

Оның көзінде өліп жатқан шоқтар

Сұлулық үшін көп көз жас

Қолым жеткенде

Мен оның көнетініне сенер едім

Неге мені кешіре алмайсың?

Мені ашыңыз

Эпифаний сәттерінде

Мен сені бүгін кешке айыптамаймын

Мен сізге бірде-бір айтқан болмадым

Мені сіздің өміріңізге қайтарып ала алар еді

Мен жыл мезгілдерінде болғандай

Өзгерту

Өлген жапырақтар сенсіз түседі