My Fall - Tamtrum, Stillife

Une grande tour d’argent et de verre

Se dresse devant moi

Je me dois de la gravire

Atteindre mon but

Toucher ce ciel

…Ce Ciel!

Mon premier pas est lourd

Il ecrase une marche

Mon second essaye de faire oublier le premier

Ce long escalier qui me face a l’air complexe

Avec le ciel et l’infini

Marche apres marche, je monte cet enfer

Le vent glacial scisaille ma peau et viole mon ame

Que vais-je trouver en haut

L’amour, la force la vaillance

Ou peut-etre l’espoir, la haine

Peu importe je dois monter

Je dois monter

J’apercois un aigle

Il grave son nom dans les nuages

Il a l’air libre

Je veux l’atteindre

Je dois l’atteindre

Les gouttes de sueur qui perlent sur mon front

Me rappelles que je ne suis qu’un tas d’os

Un tas d’os mort

Je ne veux plus me reposer

Je ne dois plus m’arreter

Si je veux trouver la paix

Je dois monter

Cent jours passerent

Je suis enfin au sommet

Ici tout est plus clair

Tout est plus beaux

Je surplombe les nuages

Et les horizons

Rien ni personnes ne m’y attendais

Ou peut etre, le repos

Je marchais doucement

Mes chevilles craquent, Je tombe

Mes yeux ce ferment, la fatigue

A present je me sens mourir

Et je sais pourquoi je suis venus

Jusqu’ici

Күміс пен шыныдан жасалған биік мұнара

Менің алдымда тұр

Мен оны өртеп жіберуім керек

Мақсатыма жету үшін

Осы аспанға түртіңіз

…Бұл Аспан!

Алғашқы қадамым ауыр

Ол бір қадамды басып қалады

Екіншім біріншісін ұмыттыруға тырысады

Менің алдымдағы мына ұзын баспалдақ күрделі көрінеді

Аспанмен және шексіздікпен

Қадам сайын мен бұл тозаққа мінемін

Мұзды жел терімді қырқып, жанымды бұзады

Мен жоғарыдан не табамын

Махаббат, күш, батылдық

Немесе үміт, жек көру

Маған бәрібір, мен көтерілуім керек

Мен көтерілуім керек

Мен бүркітті көріп тұрмын

Ол өз атын бұлттарға ойып жазады

Ол еркін көрінеді

Мен оған жеткім келеді

Мен оған жетуім керек

Маңдайымда тер моншақтары

Мен жай ғана сүйектер үйіндісі екенімді еске түсіріңізші

Өлі сүйектердің үйіндісі

Мен енді демалғым келмейді

Маған енді тоқтаудың қажеті жоқ

Тыныштық тапқым келсе

Мен көтерілуім керек

Жүз күн өтті

Мен ақырында шыңдамын

Мұнда бәрі түсінікті

Бәрі әдемірек

Мен бұлттардың үстіндемін

Және көкжиектер

Мұны ешкім де, ештеңе де күтпеген

Немесе демалыңыз

Мен ақырын жүрдім

Аяғым жарылып, құлап жатырмын

Көзім ашыған, шаршаған

Қазір мен өліп бара жатқандай сезінемін

Ал мен не үшін келгенімді білемін

осы уакытқа дейін