Кроме пустоты - STED.D, Illumate

Выхожу на стаю, проверяю гонор

В моей спине живого места нет от их уколов

Власть рушит судьбы людям, мне это знакомо

Я разлагаюсь в мире в золотых оковах

Вижу новый повод оставить дорогу

Новый день, как глоток Столичной, возвращает в норму

«Всё лишь портрет себя!»

— твердят люди с портретом бога

И я пишу, но та мазня напоминает омут

Разбегаясь, прыгаю прямо в руки к тем монстрам

Всё, что хотел сказать, оставил в попытках стать взрослым

Мне похуй на их hate — они меня лишь веселят

Никто не может ненавидеть сильнее себя!

Всё, что было прежде, станет ничем

Тот хаос внутри меня знает выход из всех вещей

Мы — всего лишь крохи пыли, сметённые в угол тьмы

Поверь, здесь нет ничего, кроме ёбаной пустоты

Я пытаюсь тебя любить, но не вижу в себе любви:

Я не чувствую ничего, кроме ёбаной пустоты

Пытаюсь проснуться трезвым, но что-то бьёт мне под дых:

Я не чувствую ничего, кроме ёбаной пустоты

Всё, что есть, превращаю в пепел, пусть ветер развеет дым:

Я не чувствую ничего, кроме ёбаной пустоты

Даже если ты умрешь, твоя смерть не изменит мир

Ведь в мире нет ничего, кроме ёбаной пустоты

Вымаливаешь в сумерках мудрости у Совы?

Но так бывает, что мир тускнет, дни пресны, как вкус воды

Горы проблем только растут, а гор хочется золотых

И мы бежим от одиночества в обществе наркоты

И кажется, ты – просто пленник зияющей пустоты

И мы – лишь крохи в древнем небе, сияющем от Звезды

Не верь, внутри мы сами звёзды: в нас плещется та же пыль!

А ты был в дрёме: мой куплет, словно действенный нашатырь

Я прожжённый в этом деле, прожжённее, чем Икар

Я прожжённый в этом деле, прожжённее Жанны Д’Арк

Когда-то себя посеяв, прошёл через жернова

Сейчас же настало время свой пожинать урожай

Знай, нет таких, кто не падали

Ты не один и не в вакууме

Чтоб победить, ищешь тактику

Но ты пойми: мир не враг тебе

Да, холоден и полон тьмы

Но в нём ещё горят костры

В нём – ты, а значит, в нём уже чуть меньше необъятной пустоты

У людей их чувства отправлены в карантин –

Я вновь ощущаю всё, кроме грёбаной пустоты

Пробуждаюсь от того, как рвёт душу любовный пыл:

Я вновь ощущаю всё, кроме грёбаной пустоты

Я танцую на углях и вдыхаю горячий дым:

Я вновь ощущаю всё, кроме грёбаной пустоты

Когда ты снова умрёшь, то проснёшься уже иным

Ведь Космос полон миров, кроме грёбаной пустоты

У людей их чувства отправлены в карантин –

Я вновь ощущаю всё, кроме грёбаной пустоты

Пробуждаюсь от того, как рвёт душу любовный пыл:

Я вновь ощущаю всё, кроме грёбаной пустоты

Я танцую на углях и вдыхаю горячий дым:

Я вновь ощущаю всё, кроме грёбаной пустоты

Когда ты снова умрёшь, то проснёшься уже иным

Ведь Космос полон миров, кроме грёбаной пустоты

Мен отарға шығамын, амбицияны тексеремін

Олардың уколдарынан арқамда тірі жер жоқ

Билік адамдардың тағдырын бұзады, мен мұны білемін

Мен әлемде алтын шынжырларда ыдыраймын

Мен жолдан кетудің жаңа себебін көремін

Жаңа күн, Столичнаяның бір жұтымы сияқты, қалыпты жағдайға оралады

«Бәрі тек өзіңнің портретің ғана!»

– дейді Құдайдың портреті бар адамдар

Мен жазамын, бірақ бұл дабыл бассейнге ұқсайды

Жүгіріп келе жатып, мен сол құбыжықтардың қолына секіремін

Менің айтқым келгеннің бәрі ересек болу үшін қалды

Мен олардың жек көретініне мән бермеймін - олар мені күлдіреді

Ешкім өзінен артық жек көре алмайды!

Бұрын болғанның бәрі ештеңеге айналады

Менің ішімдегі бейберекетсіздік барлық жағдайдан шығудың жолын біледі

Біз қараңғылықтың бір бұрышына сыпырылған шаңның қиыршықтары ғанамыз

Маған сеніңіз, бұл жерде қулықтан басқа ештеңе жоқ

Мен сені сүйуге тырысамын, бірақ мен өзімнен махаббатты көрмеймін:

Мен бостықтан басқа ештеңе сезбеймін

Мен ес-түссіз оятуға тырысып жатырмын, бірақ ішіме бірдеңе соғып кетті:

Мен бостықтан басқа ештеңе сезбеймін

Мұның бәрі күлге айналамын, түтінді жел сейілтсін:

Мен бостықтан басқа ештеңе сезбеймін

Сен өлсең де, сенің өлімің дүниені өзгертпейді

Өйткені әлемде бос жерден басқа ештеңе жоқ

Ымыртта Үкіден даналық сұрау?

Бірақ дүние бұлыңғыр болып, судың дәмі сияқты күндер сусыз болады

Мәселе таулары тек өсіп келеді, ал таулар алтынды қалайды

Біз есірткі қоғамындағы жалғыздықтан қашып жатырмыз

Ал сіз саңылаусыз қулықтың тұтқыны болған сияқтысыз

Ал біз Жұлдыздан жарқыраған көне аспандағы сынықтар ғанамыз

Сенбеңіз, біз өзіміз жұлдызбыз: біздің ішімізде бірдей шаң шашырайды!

Ал сіз ұйықтап қалдыңыз: менің өлеңім тиімді аммиак сияқты

Мен бұл іске шыңдалғанмын, Икардан да шыңдалғанмын

Мен бұл кәсіпте шыңдалғанмын, Жанна Д'Аркпен шыңдалғанмын

Бір рет өзі егіп, диірмен тастарынан өтті

Енді егінді жинайтын кез келді

Жығылмаған адам жоқ екенін біл

Сіз жалғыз емессіз және вакуумда емессіз

Жеңіске жету, тактиканы іздеу

Бірақ сіз түсінесіз: әлем сіздің жауыңыз емес

Иә, суық және қараңғылыққа толы

Бірақ онда өрт әлі де жанып тұр

Сіз оның ішіндесіз, яғни оның аздап үлкен бостығы бар

Адамдардың сезімдері карантинде -

Мен қуыстылықтан басқаның бәрін қайтадан сезіндім

Мен махаббат жалынының жанды қалай бұзатынынан оянамын:

Мен қуыстылықтан басқаның бәрін қайтадан сезіндім

Мен көмірде билеп, ыстық түтінді жұтамын:

Мен қуыстылықтан басқаның бәрін қайтадан сезіндім

Қайтадан өлгенде, басқаша оянасыз

Өйткені ғарыш кеңістігінен басқа әлемдерге толы

Адамдардың сезімдері карантинде -

Мен қуыстылықтан басқаның бәрін қайтадан сезіндім

Мен махаббат жалынының жанды қалай бұзатынынан оянамын:

Мен қуыстылықтан басқаның бәрін қайтадан сезіндім

Мен көмірде билеп, ыстық түтінді жұтамын:

Мен қуыстылықтан басқаның бәрін қайтадан сезіндім

Қайтадан өлгенде, басқаша оянасыз

Өйткені ғарыш кеңістігінен басқа әлемдерге толы