Соловьём залётным - Сергей Лемешев, Оркестр русских народных инструментов, Александр Семенов

оловьем залетным юность пролетела.

Волной в непогоду радость прошумела.

Пора золотая была, да сокрылась;

Сила молодая с телом износилась,

Сила молодая с телом износилась.

От кручины-думы в сердце кровь застыла,

Что любил, как душу, — и то изменило.

Как былинку, ветер молодца шатает,

Зима лицо знобит, солнце сожигает,

Зима лицо знобит, солнце сожигает.

До поры, до время всем я весь изжился,

И кафтан мой синий с плеч долой свалился.

Без любви, без счастья по миру скитаюсь:

Разойдусь с бедою — с горем повстречаюсь,

Разойдусь с бедою — с горем повстречаюсь!

Жастық шақ қалмай ұшты.

Қуаныш қолайсыз ауа-райында толқындай шуылдады.

Алтын уақыт болды, бірақ ол жасырылды;

Денедегі жас күш тозды,

Денесі бар жас күш тозған.

Жүректегі аласапыран ойдан, қан қатып,

Ол жан ретінде нені жақсы көрді - бұл өзгерді.

Шөптің талындай жас жігіттің жел соғады.

Қыс бетті тоңазытады, күн күйдіреді,

Қыс бетті тоңазытады, күн күйдіреді.

Әзірше, мен өзімнен асып түстім,

Ал көк кафтаным иығымнан түсіп қалды.

Махаббатсыз, бақытсыз дүниені кезіп жүрмін:

Мен бақытсыздықпен қоштасамын - қайғыға тап боламын,

Мен бақытсыздықпен қоштасамын - қайғыға тап боламын!