Metamorphose - Save Your Last Breath

Catatonic glances upon the chilling present stopped by frantic shivers to

resist the fervent ending

Weeping winds I hear at night invasively, followed by footsteps of forgotten

ills

Weary hands dig down to the hopes of the past, pulling on the roots of what has

grown in seconds, moments, forsaken years

I can still hear the wailing woods reviving the old forsaken lies that lie

beneath the overgrown catacombs

You let the ashes consume you, turn our blooms to grey as you wandered the

forest’s glade

Longer and longer I stand in the swamp, deeper and deeper my roots will grow

Unearth the resting demons, breaking the boundaries, no cages, no strings again.

The smallest of doubts where filtered through leaves and haze

I might have taken a glimpse of what’s coming next, an already written story

with no climax or an end

Apathy comes in waves flooding the woods

Tragedy once a day drowning my roots

Nature’s claim takes away my mellow soul so we can wither away

Insomnia’s touch only brushed my skin, entering my weary home

Whispers of doubt weeping among the woods

Салқындаған сыйлыққа кататониялық көзқарастар қатты дірілмен тоқтады

қызу аяқталуға қарсы тұрыңыз

Мен түнде еститін жылап желдерді, артынан ұмытылған қадамдарды

аурулар

Шаршайтын қолдар өткенге үміт артып, тамырын тартып алыңыз

секундтарда, сәттерде, ұмытылған жылдар ішінде өсті

Әлі күнге дейін естіліп тұрған орманның ескі ұмытылған өтіріктерді жаңғыртқаны

өсіп кеткен катакомбалардың астында

Сіз күлдің сізді жалмауына жол бересіз, біздің гүлдерімізді сұрға  айналдырасыз.

орман алқабы

Мен батпақта ұзақ тұрамын                           ұзақ    ұзақ                          тұрған    ұза                                                                   </                                                |

Тыныш жатқан жындарды ашыңыз, шекараларды бұзыңыз, торлар мен жіптер жоқ.

Жапырақтар мен тұман арқылы сүзілген күмәндердің ең кішкентайы

Мен келесі оқиғалар туралы біліп алған болар, жазбаша әңгіме

шарықтау шегі немесе соңы жоқ

Апатия орманды су басқан толқындармен келеді

Күніне бір рет қайғылы жағдай менің тамырларыма батып кетті

Табиғаттың талабы менің жұмсақ жанымды алып тастайды, сондықтан біз құрып кетуіміз мүмкін

Ұйқысыздықтың жанасуы тек терімді сыпырып, шаршаған үйіме кірді

Орман арасында күдіктің сыбырлары жылап жатыр