Nostalgia - Sara Montiel

Quiero emborrachar mi corazón

Para apagar un loco amor

Que más que amor es un sufrir

Y aquí vengo para eso

A borrar antiguos besos

En los besos de otra boca

Si su amor fue flor de un día

¿por qué causa siempre mía

Esta cruel preocupación?

Quiero por los dos mi copa alzar

Para mi obstinación

Y más… más la vuelvo a recordar

Nostalgias… de escuchar su risa loca

Y sentir junto a mi boca

Como un fuego su respiración

Angustia… de sentirme abandonado

Y pensar que otro a su lado

Pronto, pronto le hablará de amor

Hermano… yo no quiero rebajarme

Ni pedirle, ni llorarle

Ni decirle que no puedo más vivir

Desde mi triste soledad

Veré caer las rosas muertas

De mi juventud

De mi juventud

Мен жүрегімді мас еткім келеді

Ессіз махаббатты өшіру үшін

Бұл махаббаттан гөрі азап

Міне, мен сол үшін келдім

Ескі поцелулерді өшіру үшін

Басқа ауыздың поцелуінде

Махаббатың бір күннің гүлі болса

неге әрқашан менікі

Бұл қатыгез алаңдаушылық?

Екеуміз үшін стақанымды көтергім келеді

менің қыңырлығым үшін

Тағы да... мен оны қайтадан есіме аламын

Сағыныш... оның ессіз күлкісін есту

Және менің аузымның жанында сезініңіз

От сияқты тынысың

Қиындық... тастанды сезіну

Оның қасында басқа біреу деп ойлау

Жақында ол махаббат туралы айтады

Бауырым... Мен өзімді төмендеткім келмейді

Одан сұрама да, жылама

Оған менің енді өмір сүре алмайтынымды айтпа

Менің қайғылы жалғыздығымнан

Мен өлген раушан гүлдерінің құлағанын көремін

менің жастық шағым

менің жастық шағым