The Ballad Of George Collins - Sam Lee

George Collins walked out

One May morning

When May was all in bloom

And who should he see

But a fair pretty maid

Washing her white marble stone

She whooped

She hollered

She called so loud

She waved her lily-white hand

«Come hither to me

George Collins,» cried she

«For your life, it won’t last you long.»

He put his bent bow down by Brent-side

And across the river sprang he

He gripped his hands

Round her middle so small

And he kissed her red ruby lips

Then he rode home to his father’s own house

Loudly knocked at the ring

«Arise, arise my father!»

he cried

«Rise and please let me in!»

«Oh arise, arise, dear mother,» he cried

«Rise and make up my bed!»

«Arise, arise, dear sister,» he cried

«Get a napkin to tie round my head.»

«For, if I should die tonight

As I suppose I shall

Please bury me 'neath that white marble stone

That lies 'neath fair Ellender’s hall.»

Fair Ellender sat all in her hall

Weaving her silk so fine

Who should she see, but the finest corpse

That ever her eyes shone on

Oh, Fair Ellender called on her head maid:

(Oh, oh George Collins…

Oh, oh, his sake…) (x4)

«Whose corpse is this oh so fine?»

She made her reply:

«George Collins' corpse;

An old, true lover of mine.»

«Put him down, my brave little boys

And open his coffin so wide

That I may kiss his red ruby lips,»

(Oh George Collins' sake…)

«Ten thousand times they’ve kissed mine.»

The news being carried to fair London town

Wrote on London gate

«Six pretty maids died all in one night

And all for George Collins' sake.»

Джордж Коллинз шығып кетті

Бір мамыр таңы

Мамыр айы гүлдеген кезде

Ол кімді көруі керек

Бірақ әдемі әдемі қызметші

Оның ақ мәрмәр тасын жуу

Ол айқайлады

Ол айқайлады

Ол қатты қоңырау шалды

Ол лалагүлдей аппақ қолын бұлғады

«Маған келіңіз

Джордж Коллинз, - деп айқайлады ол

«Сіздің өміріңіз үшін бұл сізге ұзаққа бармайды.»

Ол бүгілген садағын Брент жағына қойды

Ол өзеннің арғы бетіне секірді

Ол қолдарын ұстады

Оның ортасына өте кішкентай

Және ол оның қызыл лағыл еріндерінен сүйді

Содан кейін ол үйіне әкесінің үйіне мінді

Сақинаны қатты соқты

«Тұр, әкем тұр!»

ол жылады

«Тұр да, мені ішке кіруге рұқсат ет!»

«Тұр, тұр, қымбатты ана», - деп айқайлады

«Тұр да, төсегімді жина!»

«Тұр, тұр, қымбатты әпке», - деп айқайлады

«Менің басымды байлау үшін салфетка ал.»

«Егер мен бүгін кешке өлсем

Мен боламын деп боламын

Өтінемін, мені ақ мәрмәр тастың астына жерлеңіз

Бұл Эллендердің әдемі залының астында орналасқан.

Әділ Эллендер оның залында отырды

Оның жібек тоқылғаны соншалық

Ол кімді көруі керек, бірақ ең жақсы мәйіт

Сол кезде оның көзі жарқырап тұратын

Әй, Әділ Эллендер бас қызметшісін шақырды:

(О, Джордж Коллинз...

О, о, оның құрметіне...) (x4)

«Бұл кімнің мәйіті, өте жақсы?»

Ол өз жауабын айтты:

«Джордж Коллинздің мәйіті;

Менің ескі, шынайы ғашықым.»

«Оны қойыңдар, менің батыл кішкентай балаларым

Оның табытын кең ашыңыз

Мен оның қызыл лағыл еріндерін сүйемін деп,»

(О, Джордж Коллинз үшін…)

«Олар мені он мың рет сүйді».

Жаңалықтар жәрмеңке Лондон қаласына жеткізіледі

Лондон қақпасына жазды

«Алты әдемі қызметші бір түнде қайтыс болды

Барлығы Джордж Коллинз үшін.»