In Winter Enticed - Sacrilege

She arrived in the coldest of winters

To a slumbering world so white

Naked she came and with eyes so blue

A monument of beauty she was

The white covered world was peaceful

And she arrived like the mist before dawn

A dreamlike shadeless goddess raised by the frost in the north

But behind her mask of glimmering goodness

A wicked smile appeared

A symbol of darkness in disguise

Sent to haunt the light

She grabbed her sword and rode out in the night

To entice all the living and ravish their lives

Her voice was filled with tenderness

As it echoed throughout the land

Her concupiscence was strong

And lured creatures to their graves

Her heart was made of stone

She was starving for the dead

When day had passes and turned into night

She captured god’s angels and fed on their fright

The land she had conquered laid empty and cold

Exhausted with grief their souls were sold

She ripped her mask of glimmering goodness

To unveil her blackened soul

A symbol of darkness in disgust

Sent to crush the light

She grabbed her sword and rode out in the night

To entice all the living and ravish their lives

Her voice was filled with tenderness

As it echoed throughout the land

Her concupiscence was strong…

What peace for me in a star or moon

What solace in nightingale

They tell me of the lost and gone

And dawn completes the tale

Ол қыстың ең суық мезгілінде келді

Ұйқыға  ақ  әлемге 

Ол жалаңаш келді және көздері өте көк түсті

Ол сұлулық ескерткіші болды

Ақ жамылған әлем тыныш болды

Ол таң атқанша тұман сияқты келді

Солтүстікте аяз өсірген арманға ұқсайтын көлеңкесіз құдай

Бірақ оның жарқыраған жақсылық маскасының артында

Жаман күлкі пайда болды

Бетпердедегі қараңғылықтың символы

Жарықты іздеуге жіберілді

Ол семсерін алып, түнде аттанды

 Барлық тірі жандарды қызықтыру және олардың өмірін сәндеу

Оның дауысы нәзіктікке толы еді

Ол жерге жаңғырғандай

Оның көкірегі күшті еді

Және жаратылыстарды бейіттеріне  азғырды

Оның жүрегі тастан жасалған

Ол өлгендер үшін аштықтан өлді

Күн өтіп түнге айналғанда

Ол құдайдың періштелерін ұстап алып, олардың қорқынышымен қоректенді

Ол жаулап алған жер бос және суық қалды

Қайғыдан қажыған олардың жандары сатылды

Ол жарқыраған жақсылықтың маскасын жұлып алды

Оның қараланған жанын ашу үшін

Жиреніштегі қараңғылықтың символы

Жарықты өшіру үшін жіберілді

Ол семсерін алып, түнде аттанды

 Барлық тірі жандарды қызықтыру және олардың өмірін сәндеу

Оның дауысы нәзіктікке толы еді

Ол жерге жаңғырғандай

Оның көкірегі күшті еді...

Жұлдызда немесе айда мен үшін қандай тыныштық

Бұлбұлда қандай жұбаныш

Олар маған жоғалған және жоғалып кеткенін айтады

Ал таң ертегіні аяқтайды