Epilogi - Ruoska

Kun toivo yöhön haihtuu

jäljelle jää kaipuu

näänkö teitä milloinkaan

On aika taival jättää

päivä raskas päättää

varjot mua jo odottaa

Solut kivusta huutaa

ruumiin tuska mielen huumaa

outo virus veren saastuttaa

Ei kärsimystä enää

iskurin taakse vetää

otsaluun luoti lävistää

Kesken jäi niin paljon

tauti voitti tahdon

jaksa en nyt huomiseen

Kohta saan mä rauhan

syvyydessä haudan

tää on kirje viimeinen

Түнге деген үміт үзілгенде

сағыныш қалды

сені көремін бе

Кету уақыты келді

шешуге қиын күн

Көлеңкелер мені күтіп тұр

Жасушалар ауырсынудан айғайлайды

дененің ауыруы ақыл-ойдың интоксикациясы

біртүрлі вирус қанды ластайды

Енді азап жоқ

соққының артына тартыңыз

маңдайға оқ тесу

Ортасында көп нәрсе қалды

ауру ерікті жеңді

ертең болмаса

Жақында мен тыныш боламын

қабірдің тереңдігінде

бұл соңғы хат