Когда Я Умру - Ругер

Когда я умру слёз не надо и горя,

Лишь огарок свечи да чуть-чуть огонька.

Бросьте свечку мою в волны синего моря,

И пусть будет печалью печаль тростника.

Когда я умру.

Когда я умру.

Когда я умру.

И пусть будут слезой только росы на звездах,

И пусть будут тоской только ветер и свист.

Пусть могилой мне станут черные гнезда,

А надгробием станет огненный лист.

Когда я умру.

Когда я умру.

Когда я умру.

Когда я умру сердцем будут мне розы,

Когда я умру кровью будет мне мед,

И слезою моей станут белые росы,

И мечтою моей станут иней и лед.

Когда я умру.

Когда я умру.

Когда я умру.

И душа поплывет в красной лодке заката,

И душа уплывет из этих мест навсегда,

И рассыпется мысль, словно зерна граната,

Чтобы вечная грусть снизошла в никуда!

Когда я умру.

Когда я умру.

Когда я умру.

Өлгенімде көз жас пен қайғының керегі жоқ,

Тек шамның түтігі мен аздап жарық.

Шамымды көгілдір теңіздің толқындарына лақтыр,

Ал қамыстың мұңы мұң болсын.

Мен өлгенде.

Мен өлгенде.

Мен өлгенде.

Тек жұлдыздардағы шық көз жас болсын,

Ал сағыныш қана жел мен ысқырық болсын.

Қара ұялар бейітіме айналсын,

Ал отты жапырақ құлпытасқа айналады.

Мен өлгенде.

Мен өлгенде.

Мен өлгенде.

Мен жүрегіммен өлсем, маған раушан гүлдер шығады,

Мен өлсем, бал менің қаным болады,

Ақ шық менің көз жасыма айналады,

Ал аяз бен мұз менің арманыма айналады.

Мен өлгенде.

Мен өлгенде.

Мен өлгенде.

Ал жан күн батқан қызыл қайықта жүзеді,

Ал жан бұл жерлерден мәңгілікке жүзіп кетеді,

Ал ой анар дәніндей күйреді,

Сондықтан бұл мәңгілік қайғы ешқайда кетпейді!

Мен өлгенде.

Мен өлгенде.

Мен өлгенде.