The Torture Detachment - Rome

Is this some kind of confession?

Am i obliged to let you speak?

Are you still wondering whether

Our actions are ever

Completely pure?

How could i be sure

When all thieves lose their composure

When starvation is forcing its way through the trees

All the way down to the beach

Mourn for me

As the sounds fall asleep

Smother me

With your mad charity

With your poisonous mercy

Smother me with charity

So we seek out the lonely roads

To rush towards the useless

And leave this riot of blossoms

To the simple minds

If you decide to accept my offer

To understand this sacrifice

Think of me as inanimate matter

To hide me from their lies

So let me yearn for you

As you have yearned for me

This storm has left us stranded

But there’s method to this madness

Torture me with their ugliness

And their ugly dreams

Hidden from the eyes of men

What courage

What foolishness

What strength

…es gibt einen weg in die freiheit…

Бұл мойындау түрі ме?

Сізге сөйлеуге міндеттімін бе?

Сіз әлі де ойланып жүрсіз бе?

Біздің әрекеттеріміз әрқашан

Толық таза ма?

Мен қалай сенер едім

Барлық ұрылар сабырын жоғалтқанда

Аштық ағаштарды аралап жатқанда

Жағажайға дейін төмен

Мен үшін қайғыр

Дыбыстар ұйықтап жатқанда

Мені тұншықтыр

Сіздің ақылсыз қайырымдылықыңызбен

Улы мейіріміңмен

Мені қайырымдылықпен бақ

Біз жалғыз жолдарды іздейміз

Пайдасызға қарай асығу

Осы гүл шоқтарын қалдырыңыз

Қарапайым ойларға

Ұсынысты қабыл алғыңыз келсе

Бұл құрбандықты түсіну үшін

Мені жансыз материя деп ойлаңыз

Мені олардың өтіріктерінен жасыру үшін

Сондықтан сені аңсауға  рұқсат ет

Сіз мені аңсағаныңыздай

Бұл дауыл бізді тығырыққа тіреді

Бірақ бұл ессіздіктің әдісі бар

Мені олардың ұсқынсыздығымен қинаңыз

Және олардың шіркін армандары

Ерлердің көзінен жасырылған

Қандай батылдық

Қандай ақымақтық

Қандай күш

…es gibt einen weg in die freiheit…