Coriolan - Rome

Will you wash your hands in his heart, will you dwell?

Will you pay yourself with being proud as well?

He has a heart as little apt as yours

But it harbours no complaints, no remorse

Coriolan, Coriolan, Coriolan

Wouldn’t flatter you for a love forlorn

For he has no equal in pride, in scorn

And what his breast forges his tongue must vent

For it’s hard to walk with your knees bent

Оның жүрегінде қолыңды жуасың ба, тұрасың ба?

Сіз өзіңізді мақтанышпен төлейсіз бе?

Оның                                  үр                                                                                                      |

Бірақ бұл шағымдар жоқ, өкінбейді

Кориолан, Кориолан, Кориолан

Өшіп кеткен махаббат үшін сізді мақтамаймын

Өйткені оның мақтанышында, масқара

Оның кеудесі соққан нәрсені тілі де шығаруы керек

Өйткені тізеңізді бүгіп жүру  қиын