Кукла - Roman Rain

Ночь.

Твой мир это ночь, где лица без глаз

Где птицы поют, как ржавеет металл

Ты просишь огня, ты хочешь забыть

Ты молча зовёшь «Убейте меня!»

Не веришь луне и слезы, как воск

Застынут на стрелках часов и тогда:

Твой мир

твой сон

Твой бред

Твой стон

Рождают меня

Я кукла твоя

Ты полюбишь меня, согреешь меня,

Но это тепло не растопит и льда

И вен провода пропустят как ток

Зелёную слизь, заменившую кровь

Твой мир

Твой сон

Твой бред

Твой стон

Рождают меня

Я кукла твоя

Түн.

Сенің әлемің – көзсіз жүздер түні

Құстар қайда ән салады, металл қалай тот басады

От сұрайсың, ұмытқың келеді

Сіз үнсіз "Мені өлтіріңіз!"

Сіз ай мен көздің жасы балауыз сияқты екеніне сенбейсіз

Сағат тілімен қатып, содан кейін:

Сіздің әлеміңіз

Сіздің арманыңыз

сіздің делирийіңіз

Сіздің жылауыңыз

мені дүниеге әкел

Мен сенің қуыршақпын

Сіз мені жақсы көресіз, мені жылытасыз,

Бірақ бұл ыстық тіпті мұзды да ерітпейді

Ал сым тамырлары ток сияқты өтеді

Қанның орнын басқан жасыл шлам

Сіздің әлеміңіз

Сіздің арманыңыз

сіздің делирийіңіз

Сіздің жылауыңыз

мені дүниеге әкел

Мен сенің қуыршақпын