A Vida de um Casal - Roberta Sá

A vida de um casal é uma escada

Que não se acaba nunca de subir

Degrau após degrau, longa escalada

E o medo permanente de cair

O casamento é vento que não para

Às vezes brisa leve e pouca mágoa

Às vezes tempestade em copo d'água

Que a gente não consegue resistir

Pra conjugar o conjugal

Do verbo amar o essencial

Está na primeira pessoa do plural

Aval incondicional

E a adesão quase total

De uma pessoa a outra pessoa no final

Para seguir a vida a dois

Ou três ou quatro pessoinhas

Que virão depois no verbo procriar

A vida de um casal

Escada que não para de subir

Degrau após degrau

E nunca vai chegar ao céu

Que o céu já não tem mais lugar

Para mais nenhum mortal

O céu real nós vamos construindo aqui no chão

Porção de sofrimento, tijolo, cimento e cal

A laje do bem, no lamaçal do mal

Ерлі-зайыптылардың өмір баспалдақ

Бұл ешқашан көтерілмейді

Қадам артынан қадам, ұзақ өрмелеу

Және құлап қалудан тұрақты қорқу

 Неке – тоқтамайтын жел

Кейде жеңіл жел соғып, аздаған өкініш

Кейде бір шыныаяқта дауыл соғады

Біз қарсы тұра алмаймыз

Ерлі-зайыптыларды біріктіру

Етістіктен маңызды

Ол көптік   бірінші                                                                                                     

сөзсіз мақұлдау

Және толық дерлік ұстану

Бір адамнан                             

Өмірді бірге жалғастыру

Немесе үш-төрт кішкентай адам

Бұл кейінірек procreate етістігінде келеді

Ерлі-зайыптылардың өмірі

Жоғары көтерілуді тоқтатпайтын баспалдақ

саты артынан жүгірді

Және ол ешқашан көкке жете алмайды

Ол аспанда енді орын жоқ

Ендігі өлім үшін

Біз осы жерде, жерде тұрғызып жатқан нағыз аспан

Азаптың бөлігі, кірпіш, цемент және әк

Лаже до бем, ламамал до мал