An Old Man's Winter Night - Robert Frost

All out of doors looked darkly in at him

Through the thin frost, almost in separate stars,

That gathers on the pane in empty rooms.

What kept his eyes from giving back the gaze

Was the lamp tilted near them in his hand.

What kept him from remembering what it was

That brought him to that creaking room was age.

He stood with barrels round him—at a loss.

And having scared the cellar under him

In clomping there, he scared it once again

In clomping off;—and scared the outer night,

Which has its sounds, familiar, like the roar

Of trees and crack of branches, common things,

But nothing so like beating on a box.

A light he was to no one but himself

Where now he sat, concerned with he knew what,

A quiet light, and then not even that.

He consigned to the moon, such as she was,

So late-arising, to the broken moon

As better than the sun in any case

For such a charge, his snow upon the roof,

His icicles along the wall to keep;

And slept.

The log that shifted with a jolt

Once in the stove, disturbed him and he shifted,

And eased his heavy breathing, but still slept.

One aged man—one man—can't fill a house,

A farm, a countryside, or if he can,

It’s thus he does it of a winter night.

Сырттағылардың бәрі оған қараңғылықпен қарады

Жіңішке аяз арқылы, бөлек жұлдыздарда дерлік,

Бұл                                                                                                                                                                                                                 бөлмелер |

Оның көзін қайтаруға не кедергі болды

Қолында шам солардың қасында қисайып тұрды ма?

Оның не екенін есіне түсіруге не кедергі болды

Бұл оны жасы болатын бөлмеге әкелді.

Ол айналасында бөшкелермен тұрды - жоғалтты.

Оның астындағы жертөлені қорқытып

Сол жерге келіп, ол тағы да қорқытты

Қаптап жатқанда;-және сыртқы түнді қорқытты,

Оның дыбыстары бар, ызылдаған сияқты

Ағаштар мен бұтақтардың жарылуы, қарапайым заттар,

Бірақ қорапты ұру сияқты ештеңе жоқ.

Ол өзінен басқа ешкімге нұр болды

Ол қазір қайда отырды, ол нені білді,

Тыныш шам, содан кейін ол да емес.

Ол айды жіберді, мысалы, ол,

Сонымен кеш пайда, сынған айға 

Кез келген жағдайда күннен жақсы

Оның төбесінде жауған қар,

Қабырға бойымен оның мұзды ұстау;

Және ұйықтады.

Соққымен ауысқан журнал

Бірде пешке кіріп, оны мазалады да, орнынан қозғалды,

Және оның ауыр тынысын жеңілдетті, бірақ әлі де ұйықтады.

Бір қарт – бір адам – үйді толтыра алмайды,

Ферма, ауыл, немесе болса 

Осылайша ол қысқы түнде жасайды.