Декабрь - Откровения Дождя

Тающий снег на щеках,

Ветер в остывших глазницах,

Ночи подкравшийся страх

В сердце ворвавшийся птицей.

Крик на застывших губах,

Крепко гортанью зажатый;

Тающий снег на щеках,

Снег на ладони разжатой.

Паденье снега на ладонь, прикосновенью смерти равно… Бровей мучительный излом,

глаза как две больные раны окинут мир прощальным взглядом;

застрянет в горле

тихий вздох…

Рвущий изгибы ключиц,

Льдом обжигающий кожу,

Падавший медленно вниз

В ночь тишиною тревожной.

Дырами чёрных глазниц,

Птичьей встревоженной стаей,

Рвущий изгибы ключиц,

Кожу декабрь вскрывает.

Бетіндегі еріген қар

Салқындатылған көз ұяларында жел,

Түнгі үрей

Жүрекке құстай жарылып.

Мұздаған еріндердегі жылау,

Көмеймен мықтап қысылған;

Бетіндегі еріген қар

Қысылған алақандағы қар.

Алақанға қар жауса, ажал тисе тең... Қас сыздап ауырады,

екі жарадай көздер дүниеге қоштасу көзқарасымен қарайды;

тамағына кептеліп қалу

тыныш күрсіну...

Клавикулалардың қисықтарын жырту,

Мұзды күйдіретін тері

Баяу құлау

Түнде тыныштық мазалайды.

Қара көз ұяларының тесіктері,

Мазасыз құстар тобы

Клавикулалардың қисықтарын жырту,

Желтоқсан теріні ашады.