Failures Burden - Primordial

Days drift and I rise to the cold sun

I was born an old child

With no place for faith in my heart

Aged in my sleep or bitter times ahead

You may say I’ve given up the ghost

Once and for all admitted defeat

And laid out my hand for all to see

And made peace with the beast in me Winter mocks me though he does not need to call my name

He thinks my bones are brittle

And the grip of my resolve is tired

Sullen and weakened just the same

I don’t remember when it happened

When the clocks stopped

Their hands tied

And my heart stood still

I have saved the least for last

Torn out all who reached for me A beggar before beauty

Failures burden rests with me Every man is evil

Every man a Liar

And every word he speaks

Kindling to the Fire

Күндер ағып жатыр, мен салқын күнге шығамын

Мен кәрі бала болдым

Жүрегімде сенімге орын жоқ

Ұйқыдағы қартайған               ащы                       

Мен елес бердім дейтін шығарсыз

Біржолата жеңілгенін мойындады

Барлығы көруі үшін қолымды  создым

Ішімдегі хайуанмен татуласты. Қыс мені мазақ етеді, бірақ ол менің атымды атаудың қажеті жоқ

Ол сүйектерім сынғыш деп ойлайды

Менің шешімімді қолым шаршады

Көңілсіз және әлсіреген

Мен болған кезде есімде жоқ

Сағаттар тоқтаған кезде

Қолдары байланған

Ал менің жүрегім тоқтап қалды

Мен ең азын соңғыға сақтап қойдым

Маған қол созғандардың барлығын жұлып Сұлулықтан бұрын қайыршы

Сәтсіздіктің ауыртпалығы менің мойнымда Әр адам жаман 

Әрбір адам өтірікші

Және ол сөйлейтін әрбір сөз

Отқа жағу