La città degli altri - Pooh

Il primo pane caldo del mattino

L’inchiostro del giornale sulla mano

Un caffè di fretta e una sigaretta

Il treno non aspetta

La notte sbianca e il buio si colora

Le case han gli occhi gialli nell’aurora

La città degli altri suona il suo richiamo

E conta attenta quanti siamo

Non so, se un po' più su dei tetti c'è Dio

Se c'è, è tanto che non passa di qui

Sta lassù, non sa che in queste strade

Il cielo non si vede

Il giorno è una moneta appena spesa

Il treno sfonda l’aria verso casa

La città degli altri, la città di rabbia

Scompare in fretta nella nebbia

Non so se sopra il mio paese c'è Dio

Se c'è, l’incontrerò stasera al bar

Gli dirò, bevendo insieme al banco

«Signore, sono stanco!»

Таңертеңгілік алғашқы жылы нан

Қолдағы газеттің сиясы

Асығыс кофе және темекі

Пойыз күтпейді

Түн ағарады, қараңғылық боялады

Таң атқанда үйлердің көздері сары

Өзгелер қаласы өз үнін шығарады

Ал біздің қанша екенімізге назар аударыңыз

Төбелерден Құдай сәл биік пе, білмеймін

Бар болса, көптен бері келмеді

Ол жоғарыда, қай көшеде екенін білмейді

Аспан көрінбейді

Күн - жаңадан жұмсалған монета

Пойыз үйге қарай ауаны жарып өтеді

Басқалардың қаласы, ашудың қаласы

Ол тез тұманның ішінде жоғалып кетеді

Елімнен Құдай жоғары ма, білмеймін

Бар болса, мен оны бүгін кешке барда кездестіремін

Мен оған айтамын, кассада бірге ішіп

— Мырза, мен шаршадым!