Gioco di bimba - Pooh

Come d’incanto lei s’alza di notte

Cammina in silenzio con gli occhi ancor chiusi

Come seguisse un magico canto

E sull’altalena ritorna a sognare

La lunga vestaglia, il volto di latte

I raggi di luna sui folti capelli

La statua di cera s’allunga tra i fiori

Folletti gelosi la stanno a spiare

Dondola, dondola, il vento la spinge

Cattura le stelle per i suoi desideri

Un’ombra furtiva si stacca dal muro:

Nel gioco di bimba si perde una donna

Un grido al mattino in mezzo alla strada

Un uomo di pezza invoca il suo sarto

Con voce smarrita per sempre ripete

«io non volevo svegliarla così»

«io non volevo svegliarla così»

Сиқырдың арқасында ол түнде тұрады

Көздеріңіз әлі жабық күйде үнсіз жүріңіз

Артынан сиқырлы ән шыққандай

Ал әткеншекте арманға оралады

Ұзын халат, сүтті жүз

Қалың шашына ай сәулесі

Балауыз мүсін гүлдер арасында созылып жатыр

Оған қызғаншақ гоблиндер қарап тұр

Ол тербеледі, тербеледі, жел итереді

Оның тілектері үшін жұлдыздарды түсіріңіз

Қабырғадан жасырын көлеңке түседі:

Әйел бала ойынында адасып қалады

Көшенің қақ ортасында таңғы жылау

Шүберек адам тігіншісін шақырады

Жоғалған дауыспен ол мәңгілікке қайталайды

«Мен оны бұлай оятқым келмеді»

«Мен оны бұлай оятқым келмеді»