Moorsong - Põhjast

Entrapped, in freezing mire here I’ve stood

Surrounded by dwarf birches, hoary reeds…

Now, facing down the pale and gibbous Moon

I’m sinking, stiff with cold and in too deep

Cruel frost splits tree-trunks

Wolven howls are carried by cold air from far away

The wind — it softly whispers while it prowls

The gurgling mire swallows me this day

Ice lays a cover onto my damp grave

The snow will form a proper burial mound

I only leave behind this sombre lay

That moorlands sing from deep beneath the ground

Тұтқынға түсіп, мұздаған батпақ ішінде тұрдым

Жан-жағын ергежейлі қайыңдар, ақшыл қамыстар…

Енді ақшыл және өңсіз Айға қарап тұр

Мен суға батып бара жатырмын, тым тереңде

Қатал аяз ағаш діңдерін жарып жібереді

Қасқырдың ұлығанын салқын ауа алыстан жеткізеді

Жел — ол жүрген кезде ақырын сыбырлайды

Бұл күні шықырлаған батпақ мені жұтады

Мұз жамылғысы менің дымқыл қабірге жатады

Қар  тиісті қорған                                                                                                                          |

Мен бұл мұңды кешті ғана қалдырамын

Сол сазды жерлер жердің тереңінен ән салады