The Soundless Music Of The Lake - Põhjast

I came to rest beside a placid lake

I’d run all night, and then I had to stop

At daybreak, when my strength had given out

Awearily down to my knees I sank

Fear crippled me and darkness I foresaw

Yet faint I was, too powerless to rise

Alas, sick fascination forced my eyes

To look into the dark, enthralling deeps

There did I see a thing, a pallid face

That stared at me with horrid, rictus grin

Cold eyes and sneering maw, it ghastly lurked

I felt it was inhuman, felt its wrath

Of course I knew this beast, I knew it well

— it was the very one that I had fled

It beckoned me and I held out my hand…

Lake’s surface rippled once and then stood still

Мен тынық көлдің жағасына демалуға келдім

Мен түні бойы жүгірдім, содан кейін тоқтауға                    тура |

Таң атқанда, күш-қуатым таусылғанда

Шаршағандықтан тізеге дейін батып кеттім

Қорқыныш мені әлсіретіп, қараңғылықты алдын ала көрдім

Сонда да мен әлсіреп қалдым, тұруға тым дәрменсіз болдым

Әттең, ауру қызығу көзімді  зорлап жіберді

Қараңғы, қызықты тереңдерге қарау

Мен бір нәрсені көрдім, бозарған жүз

Бұл маған  сұмдық, риктус күлімсірей қарады

Суық көздер мен мысқылдаған иіс, ол қорқынышты түрде жасырынып қалды

Мен мұның адамгершілікке жатпайтынын сезіндім, оның қаһарын сезіндім

Әрине, мен бұл аңды білдім, жақсы білдім

- Мен қашып кеттім

Ол мені шақырды, мен қолымды ұстадым...

Көлдің беті бір рет толқындап, кейін тоқтап қалды