Forest Of October - Opeth

The memories that now rests in this forest

Forever shadowing the sunrise of my heart

Wings leave their nest at my coming

Swaying away unto the cold glowing sky

Dreaming away for a while

My spirit sighs in peace

Gazing unto the stars

Please, take me there

I am so alone, so cold

My heart is to scarred to glow

I wish the sunrise to come

Take my soul (away)

From this cold, lonely shell

I am free

From the eternal sea I rose

Veiled in darkness on either shore

Lost my pride, lost its glow

For me the sun rose no more

The forest of October

Sleeps silent when I depart

The web of time

Hides my last trace

My blaze travel the last universe

Like the sights of magic

Wrapped in aeons

My mind is one with my soul

I fall alone

While leaves fall from the weeping trees

Қазір осы орманда жатқан естеліктер

Жүрегімдегі күннің шығуын мәңгілік көлеңкелейді

Мен келе жатқанда қанат ұясын тастап кетеді

Салқын жарқыраған аспанға тербеледі

Біраз уақыттан кейін армандаймын

Менің рухым тыныш  күреді

Жұлдыздарға қарап

Өтінемін, мені сонда апарыңыз

Мен жалғызбын, сондай суықпын

Менің жүрегім жарқырап жарқырайды

Мен күннің  шыққанын  тілеймін

Жанымды алып кет (алып кет)

Бұл суық, жалғыз қабықтан

Менің қолым бос

Мәңгілік теңізден көтерілдім

Екі жағада да қараңғылық

Тәкаппарлығымды жоғалтты, жарқылын жоғалтты

Мен үшін күн енді  шықпады

Қазан орманы

Мен кеткен кезде үнсіз ұйықтайды

Уақыт торабы

Менің соңғы ізімді жасырады

Менің жалын соңғы ғаламды шарлады

Сиқырдың көрікті жерлері сияқты

Аэондарға оралған

Менің ойым жан  бір                      

Мен жалғыз құлаймын

Жылап тұрған ағаштардан жапырақтар түсіп жатқанда