Моя беда - Олег Хромов

Мои цветы — душистая печаль,

Глоток последний пьют из теплой лужи,

Моя любовь разбита об асфальт,

Скажи, беда, зачем тебе я нужен.

Ты не полюбишь — моя беда,

Ты все остудишь, как талая вода,

А грозы грянут, сотрут следы,

Как быстро вянут мои цветы.

Мои цветы — живой букет из роз,

Вас треплет ветер, лепестки ломая,

Мои цветы сегодня вместо слез,

Росой холодной жар свой остужают.

Ты не полюбишь — моя беда,

Ты все остудишь, как талая вода,

А грозы грянут, сотрут следы,

Как быстро вянут мои цветы.

Мои цветы — любовь весенних снов,

О самом теплом так и не узнали,

И от дождя твоих холодных слов

Дрожат и мерзнут в солнечном квартале.

Ты не полюбишь — моя беда,

Ты все остудишь, как талая вода,

А грозы грянут, сотрут следы,

Как быстро вянут мои цветы.

Гүлдерім жұпар мұң,

Олар жылы шалшықтан соңғы жұтым ішеді,

Менің махаббатым асфальтта бұзылды

Айтшы, бәле, мен саған не үшін керекпін.

Сіз сүймейсіз - менің қиындығым,

Сіз бәрін еріген судай салқындатасыз,

Найзағай соғып, іздерді өшіреді,

Менің гүлдерім қалай тез солып қалады.

Менің гүлдерім - раушан гүлінің тірі гүл шоғы,

Жел сені сілкіп, жапырақтарды сындырады,

Көз жасымның орнына бүгін гүлдерім

Олар жылуын суық шықпен суытады.

Сіз сүймейсіз - менің қиындығым,

Сіз бәрін еріген судай салқындатасыз,

Найзағай соғып, іздерді өшіреді,

Менің гүлдерім қалай тез солып қалады.

Менің гүлдерім көктемгі армандардың махаббаты,

Олар ең жылы туралы білмеді

Ал сенің салқын сөздеріңнің жаңбырынан

Күн шуақты тоқсанда дірілдеп, мұздаңыз.

Сіз сүймейсіз - менің қиындығым,

Сіз бәрін еріген судай салқындатасыз,

Найзағай соғып, іздерді өшіреді,

Менің гүлдерім қалай тез солып қалады.