Autogrill - Nomadi

La ragazza dietro al banco mescolava birra chiara e Seven-up

E il sorriso da fossette e denti era da pubblicità

Come i visi alle pareti di quel piccolo autogrill

Mentre i sogni miei segreti li rombavano via i TIR…

Bella, d' una sua bellezza acerba, bionda senza averne l' aria

Quasi triste, come i fiori e l' erba di scarpata ferroviaria

Il silenzio era scalfito solo dalle mie chimere

Che tracciavo con un dito dentro ai cerchi del bicchiere…

Basso il sole all' orizzonte colorava la vetrina

E stampava lampi e impronte sulla pompa da benzina

Lei specchiò alla soda-fountain quel suo viso da bambina

Ed io… sentivo un' infelicità vicina…

Vergognandomi, ma solo un poco appena, misi un disco nel juke-box

Per sentirmi quasi in una scena di un film vecchio della Fox

Ma per non gettarle in faccia qualche inutile cliché

Picchiettavo un indù in latta di una scatola di té…

Ma nel gioco avrei dovuto dirle: «Senti, senti io ti vorrei parlare…»

Poi prendendo la sua mano sopra al banco: «Non so come cominciare:

Non la vedi, non la tocchi oggi la malinconia?

Non lasciamo che trabocchi: vieni, andiamo, andiamo via.»

Terminò in un cigolio il mio disco d' atmosfera

Si sentì uno sgocciolio in quell' aria al neon e pesa

Sovrastò l' acciottolio quella mia frase sospesa

«ed io… «, ma poi arrivò una coppia di sorpresa…

E in un attimo, ma come accade spesso, cambiò il volto d' ogni cosa

Cancellarono di colpo ogni riflesso le tendine in nylon rosa

Mi chiamò la strada bianca, «Quant'è?»

chiesi, e la pagai

Le lasciai un nickel di mancia, presi il resto e me ne andai…

Дастарханның ар жағындағы қыз лагер мен Жеті-апты араластырып отырды

Ал шұңқырлы, тісті күлімсіреу жарнамаға арналған

Сол шағын автожол мейрамханасының қабырғаларындағы беттер сияқты

Менің жасырын армандарым жүк көліктерін күркірегенде ...

Сұлу, өзінше жетілмеген сұлулық, ауасы жоқ аққұба

Теміржол беткейінің гүлдері мен шөптері сияқты қайғылы дерлік

Тыныштықты менің химераларым ғана тырнап алды

Мен әйнек шеңберлерінің ішінде саусақпен қадағалағаным ...

Көкжиекте күннің төмен түсуі дүкеннің терезесін бояды

Және ол газ сорғысында жыпылықтаулар мен саусақ іздерін басып шығарды

Ол газдалған су фонтанында баласының бетін айнадай етіп көрсетті

Ал мен ... мен жақын арада бақытсыздықты сезіндім ...

Ұялдым, бірақ сәл ғана, мен музыкалық жәшікке рекорд қойдым

Өзімді ескі Фокс фильмінің сахнасында жүргендей сезіну

Бірақ оның бетіне пайдасыз клише тастамау үшін

Мен бір индусты шәй қорапшасына соқтым ...

Бірақ ойында мен оған: «Тыңда, тыңда, мен сенімен сөйлескім келеді ...» деп айтуым керек еді.

Сосын қолын үстелге апарып: «Неден бастарымды білмеймін:

Сіз оны көрмейсіз бе, мұңсыз оған бүгін қол тигізе алмайсыз ба?

Оның толып кетуіне жол бермейік: кел, кеттік, кетейік».

Менің атмосфералық рекордым сықырлаумен аяқталды

Неон және ауыр ауада тамшы болды

Менің жазамды кейінге қалдырған дауыстан

«Ал мен ...», бірақ содан кейін күтпеген жұп келді ...

Бір сәтте, бірақ жиі болатындай, бәрінің беті өзгерді

Қызғылт нейлон перделер кенеттен барлық көріністі өшірді

Қара жол мені «қанша?» деп шақырды.

Мен сұрадым, ақшасын төледім

Мен оған ақша ретінде никель қалдырдым, ақшаны алып, кетіп қалдым ...