Auschwitz - Nomadi

Son morto con altri cento

Son morto ch’ero bambino

Passato per il camino

E adesso sono nel vento

E adesso sono nel vento…

Ad Auschwitz c’era la neve

Il fumo saliva lento

Nel freddo giorno d’inverno

E adesso sono nel vento

Adesso sono nel vento…

Ad Auschwitz tante persone

Ma un solo grande silenzio:

È strano, non riesco ancora

A sorridere qui nel vento

A sorridere qui nel vento…

Io chiedo come può un uomo

Uccidere un suo fratello

Eppure siamo a milioni

In polvere qui nel vento

In polvere qui nel vento…

Ancora tuona il cannone

Ancora non è contento

Di sangue la belva umana

E ancora ci porta il vento

E ancora ci porta il vento…

Io chiedo quando sarà

Che l’uomo potrà imparare

A vivere senza ammazzare

E il vento si poserà

E il vento si poserà…

Io chiedo quando sarà

Che l’uomo potrà imparare

A vivere senza ammazzare

E il vento si poserà

E il vento si poserà

E il vento si poserà…

Мен жүз адаммен бірге өлдім

Мен бала кезімде қайтыс болдым

Мұржадан өткен

Ал қазір мен желдің астында қалдым

Ал қазір мен желдемін ...

Освенцимде қар жауды

Түтін баяу көтерілді

Қыстың суық күнінде

Ал қазір мен желдің астында қалдым

Қазір мен желдемін ...

Освенцимдегі көптеген адамдар

Бірақ бір керемет үнсіздік:

Біртүрлі, мен әлі де алмаймын

Мұнда желде күлу үшін

Мұнда желде күлу үшін ...

Мен адам қалай алады деп сұраймын

Оның ағасын өлтіріңіз

Дегенмен біз миллиондағанбыз

Мұнда желде шаңда

Мұнда желде шаңда ...

Зеңбірек әлі де күркіреді

Әлі бақытты емес

Адамның қанды жануары

Сонда да жел бізді алып келеді

Жел бізді әлі де әкеледі ...

Қашан болатынын сұраймын

Ол адам үйрене алады

Өлтірмей өмір сүру

Ал жел басылады

Ал жел басылады...

Қашан болатынын сұраймын

Ол адам үйрене алады

Өлтірмей өмір сүру

Ал жел басылады

Ал жел басылады

Ал жел басылады...