Hikayenin Peşini Bırakma - Nil Karaibrahimgil

Hayat bu, bazen olur

Durur.

Düşer.

Yuvarlanır.

Tepetaklak olur

Ayaklarını havada, başını yerde, kollarını düğüm bulursun

Bazı şeyler noktalanır

Böyle zamanlarda, sana söylediğim o içindeki ateşi yakacaksın

Başına oturacaksın, bağdaş kuracaksın

Ellerini ateşine tutup ısınacaksın biraz

Hikayeni dinlemek isteyecek, içindeki tüm canlılar

Kuşların, kurtların, böceklerin

Onlara taa en baştan anlatacaksın

Böylece sen de hatırlamış olacaksın

Nereden geldin, nereye gidiyordun

En çok nelere gülüyordun

Dinleyince hatırlayıp, hemen atları hazırlayın sabah erkenden yola çıkıyoruz

diyeceksin

Kovboy filmlerindeki gibi

Müziğin başlayacak

Hah, diyeceksin işte şimdi oldu

Kalbinin ritmiyle yola koyulacaksın tekrar

Anlayamayacaklar içlerindeki ateşi unutanlar

Anlam veremeyecekler hikayelerini çabucak unutanlar

Hatta kızacaklar bile sana, gülmeyi kolayca bırakanlar

Sen ellerinde ateşinin sıcaklığı, kulaklarında kalbinin müziği

Altında atın, hikayenin devamına doğru yol alacaksın

Hayat unutturamamış olacak sana seni

Hazinenin yerini

Hazinen bugün, hazinen şimdi, hazinen sahip olduğun tek hayat

Hazinen burası, hazinen yanındakiler, çocuğun

Devam edeceksin kaldığın yerden

Bugün öyle kıymetli bir şey ki

Dünde kızarmadan başlamalı, çiğ çiğ

Evet bazen bir Japon balığı gibi olmalı

Her şey her gün yeniden daha başka olduğunda

Sen de bu başkalıkta, kendi başkalıklarınla tanışmalı

Ve kendini şaşırtabilmelisin

Dün olanları bilenler sana inanamamalı:

Dün o burada değil miydi?

demeliler

O dünden gelmiyor mu?

Ben dünden gelmiyorum demelisin

Ben hikayemden geliyorum ve hikayeme dönüyorum

Olanlar bana bazen hikayemi unutturur ama ben içimde yanan ateşin başına gider

onu hatırlarım

Atıma atlar, sabah erken yoluma devam ederim

Sadece senin yapmayı bildiğin, bütün o güzel şeyler varken

Adımlarına devam etmek yerine, niye yerinde sayasın?

Elbette yola devam ediyorsun

Hepimize güzel hikayemizde, heyecanlı bir sayfa diliyorsun

Бұл өмір, кейде болады

Ол тоқтайды.

құлайды.

Ол дөңгелектенеді.

Төңкерілген

Сіз аяқтарыңызды ауада, басыңызды жерде, қолдарыңызды түйіндерде табасыз

Кейбір нәрселер аяқталады

Осындай кездерде сіз ішіңіздегі отты жағасыз, мен айттым

Басыңа отырасың, аяғыңды қайшырасың

Сіз қолдарыңызды отқа ұстап, аздап жылыйсыз

Сіздің тарихыңызды, сіздегі барлық тіршілік иелерін тыңдағысы келеді

Құстар, қасқырлар, жәндіктер

Сіз оларға басынан бастап айтасыз

Сондықтан сіз де есте сақтайсыз

Қайдан келдің, қайда бардың

Сіз ең көп не нәрсеге күлдіңіз?

Тыңдасақ, есімізге түсіп, аттарды бірден дайындаймыз, таң ата жолға шығамыз.

айтасыз

Ковбой фильмдеріндегідей

Сіздің музыкаңыз басталады

Ха, айтасыз, енді болды

Жүрегіңнің ырғағымен жолға қайтасың

Ішіндегі отты ұмытқандар түсінбейді

Әңгімелерін тез ұмытатындар түсінбейді

Олар да саған ашуланады, күлуді оңай тоқтататындар

Қолыңдағы оттың жылуысың, құлағыңдағы жүрегіңнің әуенісің

Оны астына тастаңыз, сонда сіз оқиғаның жалғасына барасыз

Өмір сені ұмыта алмайды

қазынаның орналасқан жері

Байлығың – бүгін, қазынаң – қазір, қазынаң – жалғыз өмірің

Бұл сенің қазынаң, қазынаңның қасындағылар, сенің балаң

Тоқтаған жерден жалғастырасыз

Бүгін өте қымбат нәрсе

Қызармай, шикі күйінде кеше бастау керек

Иә, кейде алтын балық сияқты болуы керек

Күн сайын бәрі басқаша болғанда

Сіз де өз басқалығыңызды осы басқалықта кездестіруге тиіссіз.

Және сіз өзіңізді таң қалдыра білуіңіз керек

Кеше не болғанын білетіндер сізге сенбеуі керек:

Ол кеше осында емес пе еді?

айтулары керек

Бұл кешегі күн емес пе?

Мен кешегі емеспін деп айту керек

Мен өз оқиғамнан келіп, өз оқиғама қайта ораламын

Болған оқиға кейде әңгімемді ұмыттырып жіберсе де, ішімде лаулаған отқа барамын

менің есімде

Мен атқа мінемін, таңертең ерте келе жатырмын

Сіз қалай істеу керектігін ғана білетін барлық жақсы нәрселермен бірге

Қадамдарыңызды жалғастырудың орнына, неге тоқтау керек?

Әрине, сіз бара жатырсыз

Сіз бәрімізге әдемі әңгімеміздің қызықты бетін тілейсіз.