Однозвучно гремит колокольчик - Nicolai Gedda, Хор Ленинградского радио и телевидения

Однозвучно гремит колокольчик

И дорога пылится слегка,

И уныло по ровному полю

Разливается песнь ямщика.

Столько грусти в той песне унылой,

Столько чувства в напеве родном,

Что в груди моей хладной, остылой

Разгорелося сердце огнем.

И припомнил я ночи иные,

И родные поля и леса.

И на очи давно уж сухие,

Набежала, как искра слеза.

Однозвучно гремит колокольчик

И дорога пылится слегка.

И замолк мой ямщик, а дорога

Предо мной далека, далека…

Бірауыздан қоңырау соғылады

Ал жол аздап шаңды,

Өкінішке орай, жазық далада

Бапкердің әні төгіліп жатыр.

Сол мұңды әнде қаншама мұң бар,

Туған күйде қаншама сезімдер,

Кеудемде не бар салқын, салқын

Жүрек отқа оранды.

Ал басқа түндерді есіме түсірдім,

Және туған егістіктер мен ормандар.

Көздер ұзақ уақыт құрғақ болды,

Көз жасындай жүгірді.

Бірауыздан қоңырау соғылады

Ал жол біраз шаңды.

Ал менің бапкерім үнсіз қалды, жол

Менің алдымда алыс, алыс...