Vecchio frac - Nicola Arigliano

giunta mezzanotte, si spengono I rumori

Si spegne anche l’insegna di quell’ultimo caff.

Le strade son deserte, deserte e silenziose,

Un’ultima carrozza cigolando se ne va…

Il fiume scorre lento frusciando sotto I ponti,

La luna in splende cielo, dorme tutta la citt

Solo va… Un vecchio frac.

Ha un cilindro per cappello, due diamanti per gemelli,

Un bastone di cristallo, la gardenia nell’occhiello

E sul candido gilet… Un papillon… Un papillon di seta blu.

S’avvicina lentamente con incedere elegante.

Ha l’aspetto trasognato, malinconico ed assente,

Non si da dove vien… Ne dove va Di chi sar quel vecchio frac?

«Bonne nuit — Bonne nuit — Bonne nuit — Bonne nuit — Buonanotte»

Va dicendo ad ogni cosa: ai fanali illuminati,

Ad un gatto innamorato che randagio se ne va.

La-l la la La-l la la

түн ортасында дыбыстар өшеді

Сол соңғы кофенің белгісі де сөнеді.

Көшелер қаңырап бос, қаңырап бос, үнсіз,

Соңғы бір вагон сықырлап кетті...

Көпірлердің астынан өзен баяу ағып жатыр,

Аспанда ай жарқырайды, бүкіл қала ұйықтайды

Бара бер... Ескі фрак.

Оның үстіңгі шляпасы, манжеттер үшін екі гауһар тас,

Хрусталь таяқша, түйме саңылауындағы гардения

Ал ақ кеудешеде ... Бантик ... Көк жібек бантик.

Талғампаз жүріспен ақырын жақындайды.

Оның арманшыл, мұңды және жоқ көрінісі бар,

Жоқ ол қайдан келеді ... Қайда барады Ескі фрак кімдікі болады?

«Bonne nuit - Bonne nuit - Bonne nuit - Bonne nuit - Қайырлы түн»

Ол бәрін айтады: жарықтандырылған фарларға,

Адасып кеткен ғашық мысыққа.

Ла-л ла ла Ла-л ла ла