Três Apitos - Ney Matogrosso

Quando o apito da fábrica de tecidos

Vem ferir os meus ouvidos, eu me lembro de você

Mas você anda, sem dúvida bem zangada

Pois está interessada, em fingir que não me vê

Você que atende ao apito, de uma chaminé de barro

Porque não atende ao grito tão aflito da buzina do meu carro

Você no inverno, sem meias vai pro trabalho

Não faz fé no agasalho

Nem no frio você crê

Mas você é mesmo artigo que não se imita

Quando a fábrica apita

Faz reclame de você

Nos meus olhos você lê

Como eu sofro cruelmente

Comciúmes do gerente impertinente que dá ordens à você

Sou do sereno poeta muito soturno

Vou virar guarda noturno

E você sabe porquê

Você só não sabe

Que enquanto você faz pano

Faço junto do piano esses versos pra você

Esses versos pra você, esses versos pra você

Мата зауыты ысқырған кезде

Құлағымды ауыртып келші, есімде сені

Бірақ сіз қатты ашуланғансыз

Өйткені ол мені көрмейтіндей кейіп танытуға қызығады

Ысқырғанға жауап беретін сен, сазды мұржадан

Көлігімнің дыбысының мұңайған айқайына неге жауап бермейсің?

Сіз қыста шұлықсыз жұмысқа барасыз

Свитерге сенбеңіз

Тіпті суықта да сенбейсіз

Бірақ өзіңе еліктемейтін баяғы мақаласың

Зауыт дыбыстық сигнал бергенде

Сіз туралы талап қойыңыз

Менің көзімше сен оқисың

Мен қалай қатыгездікпен азап шегемін

Саған тапсырыс беретін тентек басшының қызғанышы

Мен байсалды ақыннанмын

Мен түнгі күзетші боламын

Ал неге екенін білесіз бе

сіз жай ғана білмейсіз

Сіз мата жасап жатқанда

Осы өлең жолдарын фортепианомен бірге сендерге арнап жазып отырмын

Бұл өлең жолдары саған, мына өлең жолдары саған