Vai, Ragazzo Vai - Negrita

Non c'è niente da fare, non c'è niente da dire

fermo in questo posto io mi sento morire

spengo gli occhi un momento e provo ad urlare

ma non mi esce la voce, esce un suono animale

ch’entra nelle finestre e sbatte nella membrana

che avvolge la gente e la porta lontana

lontana da tutto, tanto da non sentire

me che fermo in questo posto… mi sento morire.

Fermo in questo posto la visuale è scarsa

fermo a una stazione aspetto la mia corsa

che mi porterà dove e chi è che lo sa?

dove questo treno arriverà

chi lo sa qual è il percorso intestinale

che da adolescenti si deve affrontare

quando ti stai cagando sotto alla tua prima partita

d’adolescente che s’affaccia alla vita…

Vai!

Vai, Ragazzo vaiVai!

Vai, Ragazzo vai

ti senti impotente di fronte alla vita

ti senti una rosa in un campo di ortica

che sei tutto e sei niente sei la cima sei il fondo

sul mondo… tondo… vai…

Non c'è niente da fare, non c'è niente da dire

fermo in questo posto io mi sento impazzire

schiaccio una farfalla perché lei può volare

poi mi sento un verme nell’impasse totale

raccolgo le ali e me le metto addosso

ma c'è troppa afa e comunque non posso

staccarmi da terra sperando di non sentire

me che fermo in questo posto… mi sento morire

Vai!

Vai, Ragazzo vaiVai!

Vai, Ragazzo vai

Іс жоқ, айтар сөз жоқ

Мен осы жерде тоқтаймын, өзімді өліп бара жатқандай сезінемін

Мен бір сәт көзімді жұмып, айқайлауға тырысамын

бірақ менің даусым шықпайды, жануардың даусы шығады

ол терезелерге кіріп, мембранаға соғылады

бұл адамдарды қоршап, алысқа апарады

бәрінен алыс, естімейтіндей етіп

Мен осы жерде тұрмын ... Мен өліп бара жатқандай сезінемін.

Бұл жерде тұрғанның көрінісі нашар

Мен станцияға тоқтап, көлігімді күтіп тұрмын

мені кім қайда апарады, кім біледі?

бұл пойыз қайда келеді

ішек жолы қандай екенін кім біледі

бұл сіз жасөспірім ретінде күресуге тура келеді

бірінші ойында өзіңді ренжіткен кезде

өмірге келген жасөспірімнің ...

Бар!

Жүр, балам, жүр!

Бар, балам

өмір алдында өзіңізді дәрменсіз сезінесіз

өзіңізді қалақай алқабындағы раушан гүліндей сезінесіз

сен бәрісің және сен ештеңе емессің, сен жоғарғысың, сен төменгісің

әлемде ... айнала ... жүр ...

Іс жоқ, айтар сөз жоқ

Мен осы жерде тоқтап қалдым, өзімді жынды сезінемін

Мен көбелекті жаншып аламын, өйткені ол ұша алады

сонда өзімді тығырыққа тірелген құрттай сезінемін

Қанаттарымды жинап, өзіме қоямын

бірақ тым көп жылу және кез келген жағдайда мен мүмкін емес

естімеймін деген үмітпен жерден ажыраймын

Мен осы жерде тұрмын ... Мен өліп бара жатқандай сезінемін

Бар!

Жүр, балам, жүр!

Бар, балам