Miejska Sprawa - Natalia Nykiel

Widzę Cię rano, wciąż tak samo

Czerwone policzki z dala wyliczają czas

Rozmowa wymieszana z chłodem

Zawierucha zwiewa głosy z uczęszczanych tras

Czuję Cię w parującym świetle

Błękitne kokony imitacją żywią nas

Im więcej chcę, tym bardziej wchodzę

I w ciasnych zakątkach szukam wszystkich swoich spraw

Ktoś porwał mnie samą

Ktoś wrzucił w głębinę rzek

I zamurował telefonujący głos

Czy widzisz to samo?

Czy wpadłeś jak śliwka w sos?

Niewybaczalnie czuć

Gdy komuś braknie tchu

Nie chcę używać słowa miłość

Bo wpadnie jak w studnie

Echem będzie dręczyć nas

Pochopnie znamy się, mijamy

Nie chcemy nic wiedzieć

O kolorze naszych serc

Ktoś porwał mnie samą

Ktoś wrzucił w głębinę rzek

I zamurował telefonujący głos

Czy widzisz to samo?

Czy wpadłeś jak śliwka w sos?

Niewybaczalnie czuć

Gdy komuś braknie tchu

Таңертең сені көремін, бәрібір

Қызыл беттер уақытты санамайды

Салқындық аралас әңгіме

Завиеруча саяхатталған маршруттардан дауыстарды шығарады

Мен сені буы бұрқыраған жарықта сеземін

Еліктеу көк кокондар бізді тамақтандырады

Неғұрлым көп қаласам, соғұрлым көп кіремін

Ал мен барлық істерімді тар жерлерден іздеймін

Біреу мені жалғыз ұрлап кетті

Біреу оны өзендердің тереңдігіне лақтырып жіберді

Ал телефонның даусы қатты шықты

Сіз де солай көресіз бе

Сіз тұздықтағы қара өрік сияқты құлап қалдыңыз ба?

Сіз өзіңізді кешірілмейтіндей сезінесіз

Біреудің тынысы тарылғанда

Мен махаббат деген сөзді қолданғым келмейді

Өйткені ол құдық сияқты құлайды

Жаңғырықтар бізді азаптайды

Бір-бірімізді асығыс танимыз, өтеміз

Біз ештеңе білгіміз келмейді

Жүрегіміздің түсі туралы

Біреу мені жалғыз ұрлап кетті

Біреу оны өзендердің тереңдігіне лақтырып жіберді

Ал телефонның даусы қатты шықты

Сіз де солай көресіз бе

Сіз тұздықтағы қара өрік сияқты құлап қалдыңыз ба?

Сіз өзіңізді кешірілмейтіндей сезінесіз

Біреудің тынысы тарылғанда