Нет, не любил он - Надежда Обухова

Он говорил мне: «Будь ты моею,

И стану жить я, страстью сгорая».

Прелесть улыбки, нега во взоре,

Мне обещают радости рая.

Бедному сердцу так говорил он,

Бедному сердцу так говорил он.

Но не любил он, нет не любил он,

Нет не любил он, ах, не любил он меня.

Он говорил мне: «Яркой звездою

Мрачную душу ты озарила,

Ты мне надежду в сердце вселила,

Жизнь наполняя сладкой мечтою».

То улыбался, то слезы лил он,

То улыбался, то слезы лил он.

Но не любил он, нет не любил он,

Нет не любил он, ах, не любил он меня.

Он обещал мне, бедному сердцу,

Счастье и грезы, страсти, восторги,

Нежно он клялся жизнь услаждать мне

Вечной любовью, вечным блаженством.

Сладкою речью сердце сгубил он,

Сладкою речью сердце сгубил он,

Но не любил он, нет не любил он,

Нет не любил он, ах, не любил он меня.

Ол маған: «Менікі бол,

Ал мен өмір сүремін, құмарлықтан жанады.

Күлкінің сұлулығы, көздегі бақыт,

Олар маған жұмақ қуаныштарын уәде етеді.

Кедей жүрекке ол былай деді:

Кедей жүрекке осылай сөйледі.

Бірақ ол сүймеді, жоқ, сүймеді,

Жоқ, ол сүймеді, о, ол мені сүймеді.

Ол маған: «Жарық жұлдыз

Мұңды жанды нұрландырдың,

Жүрегімде үміт сыйладың

Өмірді тәтті армандарға толтыру.

Ол күлді, сосын көзіне жас алды,

Ол күлді, содан кейін көзіне жас алды.

Бірақ ол сүймеді, жоқ, сүймеді,

Жоқ, ол сүймеді, о, ол мені сүймеді.

Ол маған уәде берді, бейшара жүрек,

Бақыт пен арман, құмарлық, қуаныш,

Ол ақырын өмір мені қуантады деп ант етті

Мәңгілік махаббат, мәңгілік бақыт.

Тәтті сөзбен жүрегін жаралады,

Тәтті сөзбен жүрегін жаралады,

Бірақ ол сүймеді, жоқ, сүймеді,

Жоқ, ол сүймеді, о, ол мені сүймеді.